-Оһо,ауылдан атам келіпті ғой.Алақай атаммен кететін болдым.Ура!
-Бәрекелді құлыным.Пай-пай,өзің өсіп қапсың ғой батырым.Кәне кел,маңдайыңнан сүйейін.
-Ассалаумағалейкүм ата! Қош келдіңіз!
-Беу дүние-ай десеңші,немерем өсіп,жаракімалла,сәлемдесетін,тәрбиелі жігіт боп өсіп қалыпты.Аллаға шүкір.
-Ата мені ауылға алып кетесізбе?Әжемнің құрт-майын сағындым.
-Ойпырмай ә,бұл жолы алып кете алмаймын ау,базарға мал өткізуге келіп едім.
-Туу,сізді күтіп жүрсем.Қап! Кеше достарыма атам келеді,ауылға кетем,- деп айтып қойып едім.Пішту! Кеткенің осы ма,-дейтін болды ғой.Масқарай,өтірікші болдым.
-Жә! Тәйт! Не сонша таусылып!Сабағы бар деген әкең.Әкеңмен сөйлесіп екі күнге алып кетемін,ауылда әжеңнің айранын ішіп аунап-қунап қайтасың.
-Құп! Ләббәй ата! Алақай мен ауылға кетемін!
-Паһ-паһ! Баланың қуанышынан артық қуаныш барма әлемде!
Есет,Ербол, Нұржан,Арман төртеуі балық аулауға шықпақшы болды.Бұл күні дала өте тамаша болып тұрды. Олар өзенге бармас бұрын ағаш арасында тығылыспақ ойнап келді.Олар келіп балық аулауға қармақ салды.Бірінші Есеттің қармағына балық ілінді. Есет осылайынан тез балық аулады. Өз қалған балаларда тез аулап көп балық аулады.Балық аулап болған соң күн бұзылып жаңбыр жауа бастады.Олар су болып қалмай тұрғанда тез үйге жетейік деп асықты.Бұл күн балалар үшін ең керемет,көңілді күн болды.Олар балық аулап,өз мақсаттарына армандарына жетті