Менің сүйікті спортшым
Елімізде ауыз толтырып айтып, мақтанатындай спортшылар аз емес. Менің бір емес, екі бірдей сүйікті спортшым бар, олар әр түрлі спорт түрінің шеберлері болғанымен, барша қазақ халқы оларды мақтан тұтады.
Солардың ішінде ең алдымен Александр Винокуровты атап айтқым келеді. Ол - Қазақстанның және Астана Pro Team велокомандасының ең белгілі велошабандозы, «Vino» (Вино) деген атпен белгілі. 2012 жылғы Лондондағы XXX жазғы Олимпиада ойындарының чемпионы, Сидней Олимпиадасының вице чемпионы, әлем біріншілігінің қола жүлдегері, «Вуэльта» көпкүндігінің (2006 жыл) жеңімпазы. Оның есімі Қазақстанның спорт тарихына алтын әріппен жазылды десем, артық болмайды деп ойлаймын, себебі ол Қазақстаннан шыққан Олимпиада ойындарында алтын иеленген тұңғыш велошабандоз.
Еліміз Серік Сапиевті де мақтан тұтады. Ол - ең танымал боксшылардың бірі, олимпиада чемпионы, халықаралық спорт шебері, Қазақстанның бокс бойынша еңбек сіңірген спорт шебері. Оның есімі Қарағанды қаласында бокс орталығына берілген болатын.
Болашақта мен жоғарыда есімі аталып кеткен Серік Сапиев сияқты әлемге танымал спортшы болуды армандаймын. Бокс үйірмесіне аптасына үш рет барып, бар ынта - жігеріммен жаттығып жүрмін.
Мен сабақтан үйге қайтып келе жатқанмын.Бірде мен алыстан екі қолында екі ауыр сөмкесі бар әжейді көрдім.Мен жүгіріп барып:
-Әже,сізге ауыр шығар,әкеліңіз мен көмектесейін
-Ой,айналайын рахмет балам,неткен тәртіпті баласың,сенің алдыңда талай баланы көрдім бірі де көмегін ұсынбады.Ата-анаңның тәрбиесі мықты-ау.
-Иә,ата анам әрдайым,үлкенге құрмет,кішіге ізет білдір,үлкен кісілердің жолын кесе көлденең өтпе,керісінше,көмектес,-дейтін.
Когда я возвращался домой из школы увидел как одна бабушка идет с тяжелыми сумками.Я решил
-Бабушка,вам не тяжело,дайте я вам
-ой внучок,какой ты хорошенький,до тебя увидел много детей,никьо не воспитание какое хорошее.
-да мне всегда говорили родители,что надо уважать старших им,не пересекать им дороги,а наоборот всегда им.