Объяснение:
Моя мама стройноватая. То есть всем говорит что стройная. Она имеет не очень длинные ноги, но в ступах у неё плоскостопие. Голова у неё немного больше, чем у меня, потому что она очень умная. На лице у неё есть серо-зелёные глаза и длинные ресницы, а на веках у неё голубые тени.
Брови у мамы бывают разного цвета и формы — какие нарисует. Нос у неё нормальный, но с небольшим горбунком, из-за того, что она упала в детстве с велосипеда на нос. Губы у неё я не знаю какого цвета, потому что она красится разной помадой с другими оттенками постоянно, смотря что на ней одето: вечернее платье или домашняя одежда, блузка с юбкой для работы, и так далее…
Ещё у мамы на лице есть ровные почти белые зубы. У неё очень длинная шея, на ней я всегда вижу цепочку с дорогим камнем. Она широкоплечая, но ей идёт. Мама имеет красивые женские руки, на них у мамы всегда накрашены ногти. Она их красит белым или прозрачным лаком. Мне так кажется, что у нас с мамой очень широкие кости и из-за этого у мамы большой таз. Ноги у неё ровные, ведь она не ломала их. Я думаю, что мама могла бы стать моделью, но! Она очень низкая, и из-за этого туда её не возьмуть.
Менің бала кезімнен келе жатқан арманым журналист болу еді. Сол арманыма қол жеткізіп келе жатырмын десем,қателеспегенім. Осы мамандыққа баулыған адамдардың бірі, ол өзімнің қазақ тілі мен қазақ әдебиетінен беретін ұстазым болды. Ол кісі әрдайым қол ұшын беріп, еңсемді ұстайтындай жылы сөздер айтатын.
Енді, міне, Ілияс Жансүгіров атындағы Жетісу Мемлекеттік университетінің 3-курс білімгері болып отырмын.
Журналистикаға қызығушылығым былайша оянды: қоғамдағы басылым беттерінде жарияланған әрбір мақалаларды қызыға оқып, теледидардан шебер сөйлейтін дикторшыларға қызыға қарайтынмын. Мектепті бітіретін кезде, мен өзіме: « Мен білікті,халықтың сөзін сөйлейтін журналист боламын!»,- деп серт бердім. Ойы озық, қаламы ұшқыр журналистер қайнаған тіршіліктің ортасында жүріп, сан қилы оқиғаларға куә болады. Бұл мамандық осы қырымен де қызықты болып көрінеді.
Құдай Бұйыртса, өзім таңдаған мамандығымды жақсы бітіріп, сол мамандықтың иесі болсам арманым жоқ болар еді. Дегенмен де, адамның арманы ешқашан таусылмайды ғой. Болашақта патриотқа, білімге, денсаулыққа, қоғамға байланысты мақалалар көп болады деген мақсат бар.
Тағы айта кетерлік жайт, ол « Жас журналистер» ұйымы тек қана университет қабырғасында емес, сонымен қатар мектеп қабырғасында жүргізілсе жақсы болар еді. Себебі, журналист боламын деген бала, мектеп қабырғасынан бастап, мақала жазуды үйренеді. Болашақ қаламгерлер жан-жақты ойлары өрби түседі.
Ең өкініштісі, ақиқат бар жерде, өтірікте жүреді. Мысалы, газетке мақала жазсаң,ақиқаты бар, ол мақаланы қиып тастайды. Өйткені, қазіргі таңдағы журналистер өкіметтен қорқады. Қорқатын себептері де бар, ақиқатты жазсаң, ертеңінде басын көшеде жатады. Қазіргі журналистер бұрынғы журналистерге жетпейді. Ол кездегі журналистер тайсалмайтын, бәріне төтем беретін журналистер болған. Тіпті, халық үшін жанын пида ету, оларға қорқыныш болған жоқ. Бұл жағдай тек қана ба зде ғана емес, сонымен қатар телевизияда да осы.
657алты жүз елу жеті
117жүз он жеті
70жетпіс