Ерте кезеңнен ақ ата-бабаларымыз бала, ұрпақ тәрбиесіне көп көңіл бөліп, оларды үлкенге тағзым, кішіге ілтипат етіп, бауырмалдыққа, мейірімділікке, ізеттілікке баулыған. «Тәрбие – тал бесіктен басталады», «Ұяда не көрсең, ұшқанда соны ілесің» деген ұлағатты сөзді жадына әбден тоқыған. Сондықтан да баланың бауырмал, қайырымды азамат боп ержетуі, алдымен, ата-ананың тәрбиесіне, қоршаған ортаның үлгі-өнегесіне байланысты. Баланың алған тәрбиесіне қарай «тәрбиелі, өнегелі» екен деп тамсанса, оғаш қылық көрсеткен баланы «тәрбиесіз, өнегесіз» деп сөгетін болған. Қазақта ең ауыр сөз – «тәрбиесіз», «тәрбие көрмеген» деген сөз. Әрине, қай қазақ балам жаман болсын десін, демейді де, сондықтан да бетімді жерге қаратпа деп өсиет тәрбиесін айтып отыратыны белгілі.
1) Сүйінши - бұл әдет, оған сәйкес үйге жақсы жаңалық әкелген саяхатшы үй иелерінен ризашылық ретінде бағалы сыйлық алады.
2) Конаккаде - дәстүр бойынша, үй иесі қонаққа ән айтуды немесе музыкалық аспапта ойнауды сұрауға құқылы. Конаккаде - қонақтың өнермен сынағы, сонымен қатар көңілді тойдың кепілі.
3) Асар - шұғыл, кейде ауыр жұмыстарды атқаруға мұқтаж отбасы туыстарын, достары мен көршілерін көмекші ретінде шақыруға құқылы. Істің соңында ассистенттерге бай дастархан жайылады.
4) Бастангтар - қазіргі жастар кештерінің ескі аналогы. Дәстүр бойынша, мұндай мерекелер ересектер кеткеннен кейін бірден өткізілді. Бастанг кезінде қонақтар әдеттегідей бір ғана тілегін білдірді - жолда саяхатшыларға сәттілік серік болсын және аурудан асып кетпесін.
5) Шілдехана - бұл баланың дүниеге келуіне байланысты мереке.
Козы Корпеш — Баян сулу — казахская лиро-эпическая поэма XIII — XIV веков, записана в середине XIX века. Поэма была известна в устных вариантах в исполнении акынов Сыбанбая, Бекбау, Жанака, Шоже.