КОЧЕВНИКИ - скотоводы, вынужденные перемещаться вседа на новое место из -за необходимости перемены пастбищ. Поэтому и жилища их были удобны для разборки и перевоза но новое место. У казахов это были ЮРТЫ. Особенно ценной для КОЧЕВНИКА была площадь, которая служила им для передвижения по огромным степным просторам. Скот находился ИСКЛЮЧИТЕЛЬНО на ПОДНОЖНОМ КОРМУ. ( трава) . Степь давала молоко и мясо. Именно поэтому КОЧЕВНИКИ были вынуждены совершать постоянные передвижения - ежегодные переходы с зимних пастбищ ( стоянок) на летние, где много было травы, и прочих растений пригодных для пищи скоту. Вот таков будет краткий ответ, если не вдаваться в историю КОЧЕВЫХ ПЛЕМЕН Центральной и Западной Азии.
Коче́вники — этносы, народы и племена, исторически сложившиеся в кочевых-номадических этнокультурных условиях. В современное время это люди, постоянно или временно пребывающие в соответствующих культурах и ведущие кочевой образ хозяйства, или культурно-этнически принадлежащие к традиционной кочевой культуре и типу хозяйства. Рождаемость у кочевых скотоводов как правило ниже рождаемости земледельцев. Кочевники были варварами, по единодушному мнению исследователей представляющих оседлые цивилизации, как средневековых европейских авторов, так и представителей оседлых цивилизаций Азии, от древнего Чина, Сина (Китая) до Персии и иранского мира.
Менің Қазақстаным - сол ең шырайлым,, қымбат, ыстық сүйікті маңызды ел. Сол мен ел. Көп ғасыр понадобилось біздің ата-бабаларымыздың, заселить чтобы, төселіп кет-, қорға- ол жаулардан және мирасқа деген жұқтыр- бізге, қазірде ашты-тоқты. Неше еңбек, тер және қанның, қуаныштың және көресілердің на сыбаға өткелек тұқымдардың жауды. Біздің халқымыздың ақындық мұрасы аз емес арба- картингтерді көрік жақын жер, оның ұшы-қиырсыз жазираларының, таудың, көлдің көк айдынының ақ қарлы зәңгірлерінің асырайды. Ұлы ақындар көрікті және қазақ жердің тарихын жырлады. Халықтың жады сақтайды және тұқымға айтулы және трагедиялық уақиғаларды қазақ халықтың өмірінде тұқымнан деген жұқтырады. Домбры халықтың себептерін тыңдай, ұсын- себе алып дала, желпілде- түздік шөптерді азат жел, онда летящего лихом атта салт аттыдан, сияқты қанаттарда, күнге. Жаядай және дұрыс Қазақстан сұлап жатты. Күн даладан деген тұрады, барлық күнді над даламен барады, мен дремучими қармақбаулармен және мыңдаған көл, ол да далада кездесе соғады. Подойдет?
Әже - баланың әкесінің, сондай-ақ, анасының шешесін атайтын, туыстық қатынасты білдіретін атау. Одан арғылары үлкен әже немесе ұлы әже деп
Қазақ отбасындағы әже орны ерекше әрі қадірлі. Әже - отбасының ғана емес, әулеттің де ұйытқысы, ағайын- абысындардың бірлігін, татулығын сақтайтын сыйлы анасы, кейінгі жастардың, келіндердің тәрбиешісі әрі ақылгөйі Қазақ қоғамында әдетте жас отау иелерінің тұңғыш баласын әжесі бауырына салады. Бала ата-әженің кенжесі саналып, немерені әжесі тәрбиелеп, бағып-қағады. Әже мен немере арасындағы туыстық байланыс өте нәзік әрі берік. Балажан қазақ үшін ата мен әжеге жас сәби жай ғана ермек емес, тәрбиеленуші ерекше субъект. Тарихта күллі рулы елге ана болып саналған Айпара әже, Домалақ ене, Зере, Айғаным секілді әжелердің бейнесі аңыз-әңгімелерде, әдеби шығармаларда сомдалған.
Поэтому и жилища их были удобны для разборки и перевоза но новое место.
У казахов это были ЮРТЫ.
Особенно ценной для КОЧЕВНИКА была площадь, которая служила им для передвижения по огромным степным просторам.
Скот находился ИСКЛЮЧИТЕЛЬНО на ПОДНОЖНОМ КОРМУ. ( трава) . Степь давала молоко и мясо.
Именно поэтому КОЧЕВНИКИ были вынуждены совершать постоянные передвижения - ежегодные переходы с зимних пастбищ ( стоянок) на летние, где много было травы, и прочих растений пригодных для пищи скоту.
Вот таков будет краткий ответ, если не вдаваться в историю КОЧЕВЫХ ПЛЕМЕН Центральной и Западной Азии.