С.Кенжеахметұлы
сурет: balzhan.files.wordpress.com
Жаз келді. Күн шығып, дала жасыл кілемге оранып, әдемі гүлдер шығып жайқалуда.
Баларда демалысқа шығып, ауылдағы ата- әжелерінің үйлеріне барады . Күн сәулесі адам денесін ысытады.Көп отбасылар енді теңізге барады. Қалың киімдерін салып, жеңіл киімдерін шығарады. Далада көп деген шыбын- шіркейлер, көбелік, инеліктер шығады. Жаз өте ыстық болады, сондықтан отбасылар далаға жатады. Төрт-түлік малдар төлдейді. Балалар қошақан, бота ,күшік солармен күні- түні қызық көріп ойнайды. Жас балалар қолдарына ермексаз байланған жіп ұстап, инеліктерді ұстайды. Жазымызда осындай қызықтармен өтеді. Жаздан кейін желді, жаңбырлы, алай-дүлей күз келеді.
Менің ата-анам өмірімнің барлық мəні,сəні.Менің қос періштем осы дүние есігін көрсеткен,менің жұбаныштарың.Əркім үшін ата-ана түсінігі бөлек.Ата-анаға өмір бойына қарыз болып өтесін.Сені түрін үшін емес,міңезіне қарап емес,осы дүниеде аман-есен жүрген үшін жақсы көретін, саған деген махаббаты шексіз тек ата-ана.