Соңғы кездері ұйқымнан оянған сəтте, кейде күні бойы «Егер мен əлемді өзгерте алсам…» дегенді күбірлеумен жүретін болыппын. «Əлемді қалай өзгертсем екен? Ол үшін не істеуге болады?» деген ойдың шырмауында жүремін. Əрине, өзім шағын бірдеңелерді жасап, өз əлемімді аздап болса да өзгертіп жүрмін. Бірақ іштей оның ештеңеге əсер етпейтінін түсінемін. Ал жалпы əлемді ше?
Сөйтіп жүріп, күндердің бір күнінде əкеммен бірге балық аулауға қала сыртына шықтым. Ерекше түгі жоқ, кəдімгі жексенбі таңы еді. Əкем екеуміз бірнеше балық ұстап алдық. Оның ішіндебіреуі ерекше, алтын түсті, жып-жылтыр. Бірақ өзі кіп-кішкентай. Осы балыққа əбден көңілім кетті. Үйге алып келген соң, керемет бір аквариум тауып алып, ішіне су құйып, мекен етуге болатындай халге жеткіздім. Балықты ішіне салып, өз бөлмеме орналастырып қойдым. Сəл уақыт өткеннен кейін бір нəрсе өзгерді. Су ішінде ол бұрынғысынан бетер жалтырай бастады. Оған аң-таң болып, түк түсінбей тұрып қалдым. Аквариумды қолыма алып, жүзіп жүрген балықты қызықтауға кірістім. Бір кезде балықтың жылтырауы да қойып, өзі де тоқтап қалды. Маған үңіліп қарап тұрды. Өзім ыңғайсыздана бастадым. Кенеттен балықтың аузы жыбырлап, сөйлей бастады. Сонда қалай шошығанымды білсеңіздер ғой! Балық болса:
– Балақай, сен қорықпа, мен саған түк жамандық істемеймін. Мен жай ғана алтын балықпын, – деді. Мен тынышталдым.
– Сонда, сен алтын балық болсаң… Қалаған тілегімді орындай аласың ба? – деп
сұрадым.
– Əрине, мен алтын балық емеспін бе?! Үш қалауыңды айта бер, – деді. Қуанып кеттім.
Объяснение:
