Батырлар жыры-біздің ұлттық құндылықтарымыздың бірі. Ол өте маңызды мәдени мұра. Оны ата-бабаларымыз ұрпақтан-ұрпаққа жеткізу үшін тасқа қашап жазып кеткен. Батырлар жырларын,дастандарды келесі ұрпаққа сақтап, жеткізу біздің міндетіміз.
Барлық батырлар туралы жыр,дастандарда өте терең астарлы ойлар бар. Батырлар жырлары бізді шыншыл, батыл, ержүрек болуға тәрбиелейді. Елінсүйгіштік, намысшылдық, жанашырлық сияқты бірқатар қасиеттерді де осы халқымыздың батырлар жырлары насихаттайды. Батырлар жырларын көп оқыған сайын,оның ішіндегі негізгі ойды түсіне бастаймыз, негізгі кейіпкердің жақсы қасиеттерін бойымызға сіңіретін боламыз. Сондықтан, батырлар жырлары әрқашан да маңызын жоймайды.
Иа, бауыр екі түрлі, рухани бауыр және туған қанадыстық бауыр. Адамға туған бауыр әрине, жақын болғандықтан одан, оның қолынан келмейтін нәрсені дәметіп, биологиялық туыстықты міндет етеміз, сосын да туыстар тез, болмашыға ренжи қалады, ал Құранда «ихуан» сөзімен кездесетін рухани бауыр тіпті жақын болады, ортақ сөзің бар, мүдде, көреалмаушылық, дүние бөлісі жоқ, тек қана тілеулес болып жүретін бауырдың орны бір бөлек. Мен сөз еткен Нәбижан ағам да, Жәлел ағам да, Баққожа ағам да осындай рухани бауырға жататын ортақтығымыз бар, жанымыз жақын ағалар. Кімде кім бір ауыз жақсы сөз жазса, оны оқыған сайын ол пендеге сауап барып отыратыны шын, онда ол кісілер бақытты. Біз жанымызда бар жақсы адамдарды қадірлеуміз керек, ол кісілермен замандас болғанымызға біз бақыттымыз.