Махамбет Өтемісұлының есімі бізге жақсы таныс. Неге? Себебі, ол - халықтың азаттығын көксеген батыр, күрескер, өр рухты ақын. Махамбет қалың жұртшылықты тек қана от тілді, орақ ауызды сөз шебері ретінде өзіне қаратқан жоқ, сонымен қатар өзінің даналығы мен дарындылығының арқасында даңққа бөленді.Махамбет Өтемісұлы 1803 жылы Ішкі Бөкей Ордасы, Бекетай аймағында, қазіргі Батыс Қазақстан облысы, Жәнібек ауданының Нарын құмының Жасқұс деген жерінде дүниеге келді. Жастайынан ақындық өнерге құмартып өскен. Асқан ақындығына қалың жұртшылық бас иген.Махамбет – халық арасындағы келеңсіз құбылыстарды, келелі істерді өлеңіне арқау еткен өр рухты ақын. Оның шындықты бүкпей жырлаған батыл ақын екені бәрімізге белгілі. «Жәңгірге», «Баймағамбет сұлтанға» атты өлеңдерінде халық зарын сөзбен өрнектеп үстем-тап өкілдерін, шенеуніктердің «дұрыс бағытын» өлеңмен түземекші болды.
Объяснение:
Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына cәйкес болу үшін жетілдіру қажет.
Осы мақаланы әрі қарай дамытуға көмек беріңіз.
Қазақстанда кеңес өкіметі орнауының ерекшелігі. Азаматтық қарсы тұру Жоғарыда айтылғандай, 1917 жылғы 26 қазанда Петроградта өткен Кеңестердің Бүкілресейлік II съезінде большевиктер барлық делегаттың үштен екі бөлігіне жетпейтініне, яғни — 390 адам болғанына қарамастан, 690 делегаттың төрттен үш бөлігіне жуығы билік Кеңестердің қолына берілсін деушілер жағында болды; «Бүкіл билік демократияға берілсін» деген әсер-меньшевиктерге дауыстың 15%-ы тиді, 7%-ы «Коалиция» ұранын қолдады.[1].Дәл осының өзі большевиктердің көсемі В.И. Ленинге жұмысшы және солдат депутаттары Кеңестерінің басым көпшілігі съезге қатысты, шаруа Кеңестерінен делегаттар келді, ОАК-нің (Кеңестердің Орталық Атқару Комитеті) бұрынғы құрамы өкілеттігін аяқтады деп атап көрсетуіне мүмкіндік берді, яғни оның пікірі бойынша «жұмысшы, солдат және шаруалардың басым көпшілігінін еркі» айқын білдірілді, сондай-ақ «жұмысшылар мен гарнизонный жеңіске жеткізген күресі» Кеңестердің II съезінде билікті өз қолына алуға негіз болды.
Дүкенбай Досжан
Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Jump to navigationJump to search
Дүкенбай Досжан
Туған күні
9 қыркүйек 1942
Туған жері
Қызылорда облысы
Жаңақорған ауданы
Қайтыс болған күні
15 қыркүйек 2013 (71 жас)
Қайтыс болған жері
Астана
Азаматтығы
Кеңестік Социалистік Республикалар Одағы
Қазақ КСР
Қазақстан
Ұлты
Қазақ
Мансабы
жазушы
Марапаттары
OrdenParasat.png
Құрмет ордені
Medal10Astana.png Medal20RK.png
Сыйлықтары
KZ Premium.png
Дүкенбай Досжан (1942 жылы 9 қыркүйекте Жаңақорған ауданы Қызылорда облысы — 15 қыркүйек 2013, Астана) — жазушы, Қазақстанның мемлекеттік сыйлығының лауреаты (1996). Парасат және Құрмет ордендерінің иегері.
Мазмұны
1 Жалпы мәліметтер
2 Шығармашылығы
3 Марапаттары
4 Дереккөздер
Жалпы мәліметтер
ҚазМУ-ды (ҚазҰУ) бітірген (1964).
1963 – 1966 жылдары «Жетісу» газетінде әдеби қызметкер,
1966 – 1975 жылдары «Жазушы» ба аға редактор,
1976 – 1984 жылдары Қазақстан Баспа, полиграфия және кітап саудасы істері жөніндегі мемлекеттік комитетінде бөлім меңгерушісі қызметтерін атқарған.
Кейін Қазақстан Жазушылар одағында әдеби кеңесші, «Жалын» журналында бөлім меңгерушісі болған.[1]
Шығармашылығы
Тұңғыш өлеңдер жинағы 1964 жылы жарық көрді. Досжан проза саласында өнімді еңбек етіп, 8 роман, 18 повесть, 100-ден астам әңгіме жазды. Досжанның көркем шығармалары мен зерттеу еңбектерінің тақырып аясы кең.
«Отырар» (1965),
«Фараби» (1965),
«Жібек жолы» (1973) хикаяттары мен рома]дарына тарихи оқиғалар арқау болса,
«Зауал» (1970),
«Кісі ақысы» (1978],
«Дария» (1975),
«Табалдырығыңа табын» (1980),
«Жолбарыстың сүрлеуі» (1984) атты шығармалары бүгінгі заман тақырыбына арналған.
Ұлы адамдар өмірін көркем тілмен сөйлеткен
«Мұхтар жолы» (1998),
«Абай айнасы» (1994),
«Алыптың азабы» (1997) романдары өз алдына бөлек топтама құрайды.
Досжан шығармалары даралық стилімен, бейнелі тілімен ерекшеленеді. Жазушы кейіпкердің жан толғанысын сезім шырғалаңы, ой ағыны арқылы суреттеуге машық. Оның
«Екі дүние есігі» (1998) атты зерттеу еңбегі – Түркістан қаласының тарихын, сондағы Қожа Ахмет Иасауи кесенесінің салыну жай-жапсарын мейлінше мол қамтыған дерекнама. Досжанның шығармалары әлемнің 19 тілінде жеке кітап болып шыққан.
Екі томдық таңдамалы шығармалары жарық көрді (1990).
«Құм кітабы» үшін Қазақстан Мемлекеттік сыйлығын алған (1996).
Досжан Түркістан қаласының, Жаңақорған, Созақ, Отырар аудандарының құрметті азаматы.[2][3]
Марапаттары
ҚР Мемлекеттік сыйлығының (1996),
М.Әуезов атындағы Ұлттық сыйлықтың лауреаты (1987).
Түркістан қаласының, бірнеше аудандардың Құрметті азаматы.
«Құрмет» (2001), «Парасат» (2008) ордендерімен марапатталған.
Қаламгер 1974 жылы «Зауал» кітабы үшін «Молодая гвардия» ба азіргі заманғы жақсы роман» сыйлығын,
1988 жылы Украинаның «Днепро» ба шыққан «Жібек жолы» романы үшін «Тарихи тақырыптағы жақсы кітап» сыйлығын алған.
Жазушының есімі АҚШ-тың «Әдебиет және өнер адамдары» энциклопедиясының 2-ші томына,
«Ұлттық энциклопедияның» 3-ші томына,
«Абай энциклопедиясына»,
Қазақстан Президенті жанындағы даму институтының «Элита Казахстана» (2008) анықтамалығына енген.[4]
Дереккөздер
«Алаш» қозғалысы. Алматы, 2008. ISBN 9965-32-715-7
Мұхтар Әуезов энциклопедиясы — Алматы, «Атамұра» ба жыл. ISBN 978-601-282-175-8
“Қазақ әдебиеті. Энциклопедиялық анықтамалық. — Алматы: «Аруна Ltd.» ЖШС, 2010 жыл.ISBN 9965-26-096-6
Қазақстан жазушылары: Анықтамалық/Құрастырушы: Қамшыгер Саят, Жұмашева Қайырниса — Алматы: «Аң арыс» ба жыл