Хақназар хан — Қазақ Хандығының (1538—1580) билік құрған ханы. Қасым ханның Ханық сұлтан ханымнан туған баласы. Хақназар хан тұсында қазақ хандығы қайта бірігіп дами түсті. Хақназар қазақ хандығын 42 жыл биледі. Қазақ хандығының 300 жылдық тарихында Хақназардай ұзақ жыл ел билеген хан болған емес. Ол ел басқару, қиын-қыстау, әскери-саяси істері жағында қажырлы да қабілетті қайраткер болды. Оның үстіне аса күрделі сыртқы жағдайларда дипломатиялық дарыны мол майталман екендігін көрсетті.[1][2]
Билігі
Хақназар хан таққа отырған соң хандық үкіметтің билігін нығайтуға және күшейтуге қажырлы қайрат жұмсады. Өзінен бұрынғы Тахир хан және Бұйдаш хан тұсында бытыраңқы жағдайға түскен Қазақ хандығын қайта біріктірді. 1523—1524 жылдары жарыққа шыққан қазақ-қырғыз одағын үздіксіз нығайтты, тіпті сол заманның тарихи деректерінде Хақназар хан «қазақтар мен қырғыздардың патшасы» деп аталды. Ол осы қазақ-қырғыз одағына сүйене отырып, Моғолстан хандарының Жетісу мен Ыстықкөл алабын жаулап алу әрекетіне тойтарыс берді.
Хақназар хандық құрған дәуірде қазақ хандығының сыртқы жағдайында аса ірі тарихи оқиғалар орын алды. Бұл кезде батыста күшейе түскен орыс мемлекеті шығысқа қарай ірге кеңейтіп 1552 жылы Қазан хандығын, 1556 жылы Астрахан хандығын басып алды. Осы жағдайға байланысты, Еділ мен Жайық арасында ұлан-байтақ өңірді мекендеген Ноғай ордасы ыдырай бастады.
ВОТ ЕСЛИ НИ ЭТО ТО ИСПРАВЛЮ
Говоря о таком глубоком и по-настоящему не произведении, как «Маленький принц» Антуана де Сент-Экзюпери, необходимо знать о самой личности его автора. Это бы такой же не человек с совершенно уникальным взглядом на жизнь.
Объяснение:
Удивительно, но, сам не имея детей, Антуан де Сент-Экзюпери сумел сохранить в себе ребенка, и совсем не так глубоко, как многие взрослые. Поэтому он видел мир глазами растущего человека, он понимал и принимал детское мировоззрение. В этом и заключается успех его произведения «Маленький принц».
Первым и, безусловно, главным является, конечно же, сам Маленький Принц. И тут нас поджидает первая загадка: раз это сын правителей, значит, в сказке должны быть и король, и королева. Ведь без них никакого принца быть не может. Однако нигде в истории нет никакого упоминания о родителях Маленького Принца.
Василий Шукшин вспыхнул на горизонте культуры ослепительно чистой, яркой звездой, прямо-таки сказочной россыпью дарований. Писатель, романист и драматург, режиссёр больших народных полотен, удивительный, неповторимый артист, умеющий в самой обыденной интонации сказать такую необходимую правду о простом человеке, что миллионы сердец замирали в едином порыве. Василию Шукшину было дано такое счастье.При жизни Шукшина мало кто задумывался о том, какой ценой оплачено его искусство. Мы задумываемся об этом только теперь, когда его не стало. В записках на полях его черновиков есть такие строчки: “Никогда, ни разу в своей жизни я не позволил пожить расслабленно, развалившись. Вечно напряжён и собран. И хорошо, и плохо – начинаю дёргаться, сплю с зажатыми кулаками. Это может плохо кончиться, могу треснуть от напряжения”.
Объяснение: