Аян -қоңырқай жүзі тершіп, маңдайындағы біркелкі етіп қиылған кекіл шашы бар. Ешкіммен төбелесіп, сөзге келмейді. Әңгімеде өжет, қайсар, зерек, өте ақ көңіл, мейірімді, ақылды және де жетім бала болып суреттеледі. Тобығын шығарып алып, сол аяғын сүйретіп жүретін,шілбиген ақсақ қара бала. Өз ойынан балаларды таңғалдыратын ертегілер шығарады. Өте мейірімді бала. Сонымен қатар өте тапқыр, ақылды, білімді, зерек және ақ көңіл бала.
Садық - Аянның досы. Ауылда "бірінші атаман" атанған.
Есікбай -сидаң бойлы, қол-аяғы қара қайыстай қатқан ұзын, жүгіргенде алдына жан салмайтын, өзі төбелесқор, сотқар бала. Кейде қараптан-қарап келе жатып әркімге бір ұрынатын жаман әдеті бар. Әлі жеткенді аяқтан шалып қап, болмаса басынан тоқай алып жылатып жіберетін. Аян алғаш рет келген кезде, Аянмен төбелесіп, одан жеңіліп қалған еді.
Бапай - әжесінің тумаласы. Аянның әжесі қайтыс болғанда, Аянды асырап алған. Әйелі екеуі Аянға дұрыс күтім бермеген.
Тұржан- өте қатал, ауылдың бригадирі, аса қатыгез, мейірімсіз адам, жағымсыз кейіпкер
Иманжанов- адамша дірілдей қалшылдаған,көзі қып-қызыл болатын Аян мен ауыл балаларының ұстазы.
Сайын Мұратбеков- ақкөңіл,мейірімді, Аянның жақын досы .
Однажды, проснувшись рано утром, совсем еще маленькая капелька решила, что ее жизнь скучна. Что, сидя на листочке цветка, она не может увидеть интересный мир, как это делают птицы, летая в небесах. Ей было грустно, что она родилась капелькой, а не хотя бы прекрасной бабочкой. Но её размышления услышала взрослая капелька, которая сидела вместе с ней на одном листочке. - Хочешь я тебе покажу как интересна и прекрасна жизнь? Но сначала давай дождемся первых лучей солнца. - Конечно! – с радостью воскликнула молодая капелька. И вот с первыми лучами солнца две капельки отправились в увлекательное путешествие. Поднявшись по лучикам вверх, они встретились с миллионами таких же капелек и, объединившись в одно пушистое облако, полетели. Облако медленно проплывало над могучими сосновыми борами, светлыми березовыми рощами, просторными полями. Капельки восхищались сказочными елями, сочными лугами, вдоль тихих рек, золотом спелой пшеницы, синими искрами васильков, коврами цветущей гречихи. А к вечеру с веселыми криками, брызгами дождя, они опустились на землю. Наши капельки вновь оказались на одном листочке. Молодая капелька с легкой грусть сказала: - Как удивителен и прекрасен мир! Но скажи мне, неужели я больше не увижу того цветка, той поляны, где я родилась. Мне очень хочется туда вернуться. Только сейчас я поняла, что лучше нет того места на всем белом свете. - Конечно, ты сможешь туда вернуться, но для этого нужно время! Я очень рада за тебя, что ты поняла самое главное: как бы не были великолепны другие места, но самое главное – наша малая Родина
Аян -қоңырқай жүзі тершіп, маңдайындағы біркелкі етіп қиылған кекіл шашы бар. Ешкіммен төбелесіп, сөзге келмейді. Әңгімеде өжет, қайсар, зерек, өте ақ көңіл, мейірімді, ақылды және де жетім бала болып суреттеледі. Тобығын шығарып алып, сол аяғын сүйретіп жүретін,шілбиген ақсақ қара бала. Өз ойынан балаларды таңғалдыратын ертегілер шығарады. Өте мейірімді бала. Сонымен қатар өте тапқыр, ақылды, білімді, зерек және ақ көңіл бала.
Садық - Аянның досы. Ауылда "бірінші атаман" атанған.
Есікбай -сидаң бойлы, қол-аяғы қара қайыстай қатқан ұзын, жүгіргенде алдына жан салмайтын, өзі төбелесқор, сотқар бала. Кейде қараптан-қарап келе жатып әркімге бір ұрынатын жаман әдеті бар. Әлі жеткенді аяқтан шалып қап, болмаса басынан тоқай алып жылатып жіберетін. Аян алғаш рет келген кезде, Аянмен төбелесіп, одан жеңіліп қалған еді.
Бапай - әжесінің тумаласы. Аянның әжесі қайтыс болғанда, Аянды асырап алған. Әйелі екеуі Аянға дұрыс күтім бермеген.
Тұржан- өте қатал, ауылдың бригадирі, аса қатыгез, мейірімсіз адам, жағымсыз кейіпкер
Иманжанов- адамша дірілдей қалшылдаған,көзі қып-қызыл болатын Аян мен ауыл балаларының ұстазы.
Сайын Мұратбеков- ақкөңіл,мейірімді, Аянның жақын досы .
Объяснение: