1.сведенья о авторе (коротко 2-3 предложения) 2.тема(очём книга); проблема или проблематика (вопрос или вопросы над которыми автор предлагает задуматься читателям). 3. основные события 4. главные герои произведения 5. какой герой понравился больше почему? 6.общие впечатления о книге произведения на фото простите что перевёрнуто зделал чтоб влезло
У камедыі Кандрат Крапіва (К.К.) ставіць і вырашае праблему духоўнага выпрамлення і аднаўлення чалавека ва ўмовах сацыяльнага грамадства на вобразе Тулягі. Драматург паказвае, што Туляга - чалавек крыштальнай сумленнасці, але вялікі баязлівец. Калі Гарлахвацкі перыядычна запалохваючы і шантажыруючы, спрабуе схіліць на несумленны шлях Тулягу, ен адважваецца заўважыць нахабніку, што пісаць навуковую працу для іншых - учынак несумленны, дрэнны. І няхай сабе пярэчанне Тулягі вельмі нясмелае, але сам факт, што да смерці запалоханы чалавек усе ж адважваецца на гэта, з'яўляецца сведчаннем яго высакароднасці, маральнай чысціні. Бессаромнасць Гарлахвацкага вельмі ўзрушыла і абурыла Тулягу, але ен пакуль што не адважваецца каму-небудзь расказаць усе, бо не ўпэўнены ў сваей праваце. К. знарок ставіць Тулягу у недарэчныя, смешныя сітуацыі, каб найбольш моцна ўдарыць па баязлівасці Тулягі. Туляга лічыць свае становішча трагічным, з якога няма выйсця, і траціць спакой і сон. Гэта ўсе можна прасачыць у сцэне, дзе Туляга з рознымі агаворкамі расказвае Левановічу пра ўсе свае няшчасці. Адчуўшы сяброўскую падтрымку Веры, Чарнавуса і іншых супрацоўнікаў інстытута, Туляга пачынае разумець безпадстаўнасць свайго страху. Ен узяўся пісаць для Гарлахвацкага працу пад выглядам таго бездапаможнага запалоханага Тулягі, якім дырэктар яго бачыў. Але пры гэтым думае: "Цяпер жа я табе напішу навуковую працу! Насмяяўся ты з мяне, абняславіў перад людзьмі, пасмяюся ж і я з цябе". У яго нараджаецца вялікі гнеў да прайдзісвета, нахабніка і кар'ерыста, рашучасць абавязкова яго выкрыць, адпомсціць за тое зняважанне, крыўду, якія цярпеў Туляга ад дырэктара. У канцы п'есы адбываецца духоўнае аднаўленне і перараджэнне Тулягі, яго радасць, гордасць ад здзейсненага і поўнае выкрыцце невуцтва Гарлахвацкага. Туляга канчаткова пераадольвае сваю безгрунтоўную баязлівасць і становіцца нармальным чалавекам, гатовым змагацца з такімі людзьмі, як Гарлахвацкі.
Нямала паздзекваўся Гарлахв. з Тулягі і іншых вучоных. Цяпер яны смяюцца з Гарлахвацкага апошнімі. У гэтым сэнс назвы твора.
Человеческая сущность, как известно, лучше всего раскрывается в экстремальных ситуациях. Это и есть главная мысль рассказа, который написал Виктор Астафьев. Васютка оказался в одной из них. И он смог проявить мужество, находчивость, решительность. Конечно, мальчик очень испугался, поняв, что значило потеряться в лесу. Однако природа не любит трусливых и слабых, и Васютка отлично это осознавал. Конечно, он много раз был в лесу и знал из рассказов рыбаков, как нужно поступать в таких ситуациях. Вместе с тем Васютка понимал, как легко сгинуть навеки в просторах суровой тайги. Поэтому ему понадобилась вся его воля, мужество и самообладание для того, чтобы не поддаться панике. Виктор Астафьев отмечает, что Васютка, как опытный взрослый, обдумывал каждый шаг, каждое действие, устраиваясь на ночлег, выбирая направление, добывая еду. Благодаря мужеству он вышел победителем из леса. Его победа заключалась в том, что он преодолел в себе страх и растерянность, и это Васютке вернуться домой. Он выдержал испытание, а наградой стало озеро, полное рыбы, о котором мальчик поведал рыбакам.
Нямала паздзекваўся Гарлахв. з Тулягі і іншых вучоных. Цяпер яны смяюцца з Гарлахвацкага апошнімі. У гэтым сэнс назвы твора.