ответ: Даўным-даўно жыў тут чалавек. Зваўся ён Васілём. Вельмі любіў Васіль кветкі, а таму і сам вырошчваў іх. Новым кветкам даваў імёны.
Аднойчы ў яго садзе з’явілася новая кветачка. Была яна блакітнага колеру. Яна ўмела размаўляць і пры першым спатканні папрасіла Васіля, каб ён хутчэй даў ёй імя. Прыгожае, мілагучнае.
Доўга-доўга думаў Васіль і нарэшце разважыў, што назвы лепшай за Васілёк не прыдумаць.
Васіль з Васільком многа чаго не дагаварылі. Але аб новай кветачцы, якая да таго ж умее гаварыць, даведаўся туташні злосны пан. Ён і загадаў Васілю прынесці кветку да яго ў святліцу.
Пра гэтае няшчасце дачуўся і Васілёк. Ён таксама не хацеў жыць у злоснага чалавека і ператварыўся ў чырвоную нікім незаўважаную кветачку.
Азвярэлы пан люта пакараў Васіля, а напрыканцы мучэння загадаў укінуць яго цела ў рэчку. Так і загінуў Васіль, але кветачка — засталася. А людзі і перайменавалі сваё паселішча Васількамі — як памяць аб Васільку, Васілю і яго кветках.
Объяснение:
❤️
Пасха-это праздник великой традиции, сочетание искусства, духовности и страсти. шествия, растянувшиеся по всей стране, ведут братства. Каждый из них обычно имеет два шага . Обычно первый изображает распятого Иисуса Христа, а второй-Богородицу, как страдающую мать. В дополнение к косталерам, которые несут вес изображения, есть назаряне или кающиеся, которые ходят босиком или сандалиями, одетые в длинную тунику и конусообразную шапку, называемую капиротом, и носят Сирий или несут тяжелый крест и дерево.
Объяснение:
¿qué pregunta querías hacer?