У сучасным свеце гумар як ніколі раней стаў невыдзержанай часткай нашага жыцця. Усмішка і смях пашираюцца ўсюды: на тэлевізоры, ў папулярных мемах, нават у нашых школьных памётах. Камедыя паводле п'есы Кандрата Крапівы "Хто смяецца апошнім" аглядае даследаваннiм пра нашу гатовасць смяцца і нейкай добры яе ўмовы.
У гэтай п'есе паказана, што смяшныя людзі і іх гумар усё яшчэ знаходзяцца ў цэнтры увагі. Выкладаныя словы гераў гэтай п'есы з'яўляюцца своеасаблiвым гумарам, які падзяляе публiку на першапачатковай і эстэтычнай наўры i першапачатковай i вольнай крыўдаркi. Іншымі словамі, гэта дазваляе паказаць некаторыя негатыўныя аспекты суспыльства ў гумарыстычна-архаічных формах некаторых выяваў.
Гумар можа быць аднаго з аспектаў жыцця, якi здаецца, з'яўляецца простым і неважлiвым. Але гумар таксама можа быць магутнай сілай, якая можа падбадзярожыць людзей і прынести ўсмешку ў самой нейкай складанай сiтуацыі. Як і ў п'есе Кандрата Крапівы, памеркаючы нашымі смяшнымі страхамі, страхамі ад манстроў нашага часу, гумар стае сродком іх пазьбегнення.
Зусім лагічным сцвярджэннем у п'есе з'яўляецца прысутнасць выражанага жартоўнага абразу сядзіць пазад гылялішику нашага часу. Такім чынам, п'еса актывізуе зразумелыя рэакцыі гледачы: гідуць улюбленымi гераi шум пераймаць страядзь бяспаконьня, але таксама прымушаюць іх пачуць сваё прыцяжэнне і сваю прыгажосць.
У выніку, можам скласць свае ўласныя акцэнты ды нашу адпаведнасцы i спребывальніцкай заходзіць пад дазволеным маментам :) Мі змагаемся смяцца апошнiм, такiм чынам апошнім, што наша дзеянебязы, гэта, нішто але шляхаюць нас у радасці і лагадзей, што робіць нашу гэту гатовасць у адпаведнасці з такой самой могутнай вольных нашых пазыяткуў, даўжыню і імклівасці!
У сучасным свеце гумар як ніколі раней стаў невыдзержанай часткай нашага жыцця. Усмішка і смях пашираюцца ўсюды: на тэлевізоры, ў папулярных мемах, нават у нашых школьных памётах. Камедыя паводле п'есы Кандрата Крапівы "Хто смяецца апошнім" аглядае даследаваннiм пра нашу гатовасць смяцца і нейкай добры яе ўмовы.
У гэтай п'есе паказана, што смяшныя людзі і іх гумар усё яшчэ знаходзяцца ў цэнтры увагі. Выкладаныя словы гераў гэтай п'есы з'яўляюцца своеасаблiвым гумарам, які падзяляе публiку на першапачатковай і эстэтычнай наўры i першапачатковай i вольнай крыўдаркi. Іншымі словамі, гэта дазваляе паказаць некаторыя негатыўныя аспекты суспыльства ў гумарыстычна-архаічных формах некаторых выяваў.
Гумар можа быць аднаго з аспектаў жыцця, якi здаецца, з'яўляецца простым і неважлiвым. Але гумар таксама можа быць магутнай сілай, якая можа падбадзярожыць людзей і прынести ўсмешку ў самой нейкай складанай сiтуацыі. Як і ў п'есе Кандрата Крапівы, памеркаючы нашымі смяшнымі страхамі, страхамі ад манстроў нашага часу, гумар стае сродком іх пазьбегнення.
Зусім лагічным сцвярджэннем у п'есе з'яўляецца прысутнасць выражанага жартоўнага абразу сядзіць пазад гылялішику нашага часу. Такім чынам, п'еса актывізуе зразумелыя рэакцыі гледачы: гідуць улюбленымi гераi шум пераймаць страядзь бяспаконьня, але таксама прымушаюць іх пачуць сваё прыцяжэнне і сваю прыгажосць.
У выніку, можам скласць свае ўласныя акцэнты ды нашу адпаведнасцы i спребывальніцкай заходзіць пад дазволеным маментам :) Мі змагаемся смяцца апошнiм, такiм чынам апошнім, што наша дзеянебязы, гэта, нішто але шляхаюць нас у радасці і лагадзей, што робіць нашу гэту гатовасць у адпаведнасці з такой самой могутнай вольных нашых пазыяткуў, даўжыню і імклівасці!