Сочинение по роману "Пошукі будучыні" на тему: 1. Тема Бацькау́шчыны 2. Пісьменніцкая думка АБ сям'i 3. 3. Як у́яу́ляецца ау́тару шчаслівы чалавечы лёс 4. Сімволіка як рэалізацыі грандыёзнай задумы
Даволі цікавы пытанне, ці лёгка быць маладым. Кожны можа даць на гэтае пытанне, адказ выдатным ад іншых.
Мне хочацца падзяліцца ўласным меркаваннем. Маладым быць нялёгка, але цікава. Перад намі шмат магчымасцяў, у нас ёсць права выбару, як менавіта зладзіць сваё жыццё.
У сучасным свеце, які з'яўляецца актыўным, моладзі не гэтак проста выбраць правільную жыццёвую дарогу, вельмі складана вызначыцца з выбарам прафесіі. Усё гэта звязана з тым, што перад намі вялікі выбар жыццёвых магчымасцяў.
Галоўнае, я лічу, моладзь не павінна ісці па нахільнай дарозе, бо гэтая дарога ні да чаго добрага не прывядзе. Але нават, калі гэта здарылася, важна, каб своечасова падумаць і зразумець, што ідзем не па дакладным жыццёвым шляху. Выдатна, калі старэйшае пакаленне, сочыць за нашымі поспехамі і жыццём. Яны павінны працягваць моладзі руку дапамогі, але ні ў якім выпадку нельга, каб дарослае пакаленне навязвала нам сваю жыццёвую пазіцыю.
Мне здаецца, дарослыя павінны быць разумнейшыя, і накіроўваць маладое пакаленне на правільную жыццёвую дарогу.
Бо, што не кажы, нам, маладым, вельмі важная дапамога старэйшых, дзе справай, а дзе словам.
Кожны малады чалавек, альбо дзяўчына мараць аб шчасным будучыні. Але ці ведае кожны з іх пра тое, каб дасягнуць у жыцці поспеху, неабходна вельмі шмат працаваць.
Толькі праца і цярпенне дапамогуць нам, дасягнуць жаданага. Вядома, правільныя жыццёвыя парады і падтрымка дарослых, таксама немалаважныя для паспяховага будучыні маладога пакалення.
Цалкам дакладная прыказка «без працы не вылавіш і рыбкі з сажалкі». Бо з юных гадоў нам неабходна вучыцца, каб знайсці сваё месца ў жыцці. Для нас вучыцца, пакуль што, азначае, што і працаваць.
Маладое пакаленне павінна быць адважным і не баяцца цяжкасцяў. Бо калі цяжка перажываць няўдачы, у жыцці будзе вельмі цяжка. Жыццё, штука даволі складаная, і яна перыядычна будзе, прыносіць нам, то добрыя, то дрэнныя сюрпрызы.
Таму, можна сказаць, што быць маладым, не вельмі лёгка, як думаюць старэйшае пакаленне. Але радуе адно, у маладых усё жыццё наперадзе.
Мне понравилось,потому что в произведении А.С.Пушкина "Станционный смотритель" рассказывается о легкомыслии единственной дочери смотрителя-Самсона Вырина.Дуня отцу,развлекая дворян,когда те останавливались у него и ждали лошадей.Но однажды она влюбилась в одного из дворян и уехала с ним.Ее отец не мог себе места найти и слег,ведь все,что у него было-это любимая дочь.В поисках дочери он отправляется пешком в Петербург,узнав из подорожной,куда направлялся ротмистр Минский.После недолгого разговора Минский дал Вырину немного денег и выпроводил его.Он ушел в глубоком горе,ведь Дуня была его единственной радостью и утешением,поэтому,когда ее не стало,смотритель умер от горя:из его жизни ушло все самое дорогое,что у него было.Дуня потом приходила на кладбище к покойному отцу,но что толку,ведь его все равно не вернуть. В этом рассказе меня поразила такая всепоглощающая любовь к дочери.Настолько сильная любовь и привязанность,что погубила отца.Но мне не понравился легкомысленный поступок Дуни,ведь она бросила своего старого отца который любил ее больше жизни.
Юбовь к жизни" Джек Лондон изобразил двух друзей-золотоискателей, которые возвращаются домой после удачных поисков желтого металла. Один из них вывихнул ногу и попросил своего спутника о Но тот бросил товарища в беде и пошел дальше, прихватив с собой часть добычи. Его товарищ, оставшийся в одиночестве, отчаянно борется за жизнь. Он .решает ходить дальше, несмотря на боль, но сбивается с дороги. Идти с поврежденной ногой становится все тяжелее, и герой задумывается над тем, что работать со своей долей добычи. Он оказался перед выбором: отделаться от золота как от лишнего груза или от всех остальных вещей. Он не решился оставить золото в той земле, которой оно принадлежало раньше. Золотоискатель изнемогал от голода. Несколько раз он пытался поймать куропатку, но безуспешно. "Глядя, как куропатка отлетает прочь, он чувствовал к ней такую ненависть, словно она причинила ему страшное зло". Он впадал в беспамятство, бредил едой, но, придя в себя, чувствовал только боль от голода в животе. Когда мокрый снег погасил костер, путник дошел до крайней точки страдания и начинал мыслить, что умереть не так больно, как существовать. Но сквозь бессилие прорывалась бесконечная любовь к жизни и вынуждала его ещё и ещё раз подниматься и ходить дальше. Герою удалось вылезти к людям, но в конце пути случилось символическое событие: он увидел останки своего друга-предателя. Еще долгое час преследовал страх голодной смерти.
Рассказ Джека Лондона заставляет читателя призадуматься над такими понятиями, как жизнь и смерть, предательство и приятельство, над относительностью материальных ценностей.
Объяснение:
Даволі цікавы пытанне, ці лёгка быць маладым. Кожны можа даць на гэтае пытанне, адказ выдатным ад іншых.
Мне хочацца падзяліцца ўласным меркаваннем. Маладым быць нялёгка, але цікава. Перад намі шмат магчымасцяў, у нас ёсць права выбару, як менавіта зладзіць сваё жыццё.
У сучасным свеце, які з'яўляецца актыўным, моладзі не гэтак проста выбраць правільную жыццёвую дарогу, вельмі складана вызначыцца з выбарам прафесіі. Усё гэта звязана з тым, што перад намі вялікі выбар жыццёвых магчымасцяў.
Галоўнае, я лічу, моладзь не павінна ісці па нахільнай дарозе, бо гэтая дарога ні да чаго добрага не прывядзе. Але нават, калі гэта здарылася, важна, каб своечасова падумаць і зразумець, што ідзем не па дакладным жыццёвым шляху. Выдатна, калі старэйшае пакаленне, сочыць за нашымі поспехамі і жыццём. Яны павінны працягваць моладзі руку дапамогі, але ні ў якім выпадку нельга, каб дарослае пакаленне навязвала нам сваю жыццёвую пазіцыю.
Мне здаецца, дарослыя павінны быць разумнейшыя, і накіроўваць маладое пакаленне на правільную жыццёвую дарогу.
Бо, што не кажы, нам, маладым, вельмі важная дапамога старэйшых, дзе справай, а дзе словам.
Кожны малады чалавек, альбо дзяўчына мараць аб шчасным будучыні. Але ці ведае кожны з іх пра тое, каб дасягнуць у жыцці поспеху, неабходна вельмі шмат працаваць.
Толькі праца і цярпенне дапамогуць нам, дасягнуць жаданага. Вядома, правільныя жыццёвыя парады і падтрымка дарослых, таксама немалаважныя для паспяховага будучыні маладога пакалення.
Цалкам дакладная прыказка «без працы не вылавіш і рыбкі з сажалкі». Бо з юных гадоў нам неабходна вучыцца, каб знайсці сваё месца ў жыцці. Для нас вучыцца, пакуль што, азначае, што і працаваць.
Маладое пакаленне павінна быць адважным і не баяцца цяжкасцяў. Бо калі цяжка перажываць няўдачы, у жыцці будзе вельмі цяжка. Жыццё, штука даволі складаная, і яна перыядычна будзе, прыносіць нам, то добрыя, то дрэнныя сюрпрызы.
Таму, можна сказаць, што быць маладым, не вельмі лёгка, як думаюць старэйшае пакаленне. Але радуе адно, у маладых усё жыццё наперадзе.