Ата-ана – отбасының негізгі діңгегі, бастапқы дәнекері. Дәстүрлі Қазақ отбасында ата -ана ның қадірі ерекше әспеттелген.
Әсіресе, тіршіліктің қайнар көзі, махаббаттың шуақ күні, мейірімнің кәусәр бұлағы – Ана есіміне қатыссыз дүниеде қасиетті ештеңе жоқ. Сондықтан ана ны ардақтамайтын халық та жоқ.
Ана баланы тоғыз ай көтеріп, толғатып, дүниеге келтіріп қана қоймайды.
Бала, бала, бала деп,
Түнде шошып оянған.
Түн ұйқысын төрт бөліп,
Мұзды бесік таянған, -
да ана , көзінің қарашығындай қорғап, аялап өсіріп, аяғынан тік тұрғызатын да ана . Халықтың халықтығының басты нышаны – туған елінің тілін үйретіп, сазына қандыратын да ана . Сондықтан әрбір ұлттың рухани өзегі, қан тамыры болып табылатын тілі – Ана тілі деп ата лады.
«Баланы – жастан» дегенге мен де толық қосыламын. Бірде Бернард Шоудан: «Маған ақылыңызды айтыңызшы, баланы қай жастан тәрбиелеген қолайлы?» деп сұрамай ма, сонда ата қты драматург қарсы сауал қойыпты: «Балаңыз қанша жаста?». «Өмірге келгеніне екі апта болды», депті оған сауал қоюшы. Сонда Б.Шоу: «Сіз дәл екі аптаға кешіктіңіз» деген екен. Мұның өзі достық нақышта айтылғанмен, астарында шындық жатыр.
Өмір есігін жаңа ашқан нәрестенің бойына туған елінің рухын сіңіретін, балбыратып уата тын тұңғыш тәтті сазы, жылауын қойғызатын ән өлеңі де сол ғазиз ана бесікке сүйеніп отырып, емірене айтатын бесік жыры.
Ал нәресте өмірінің нәрі - Ана сүті. Халқымыздың байырғы ұғымында баланың Анасы алдындағы парызын өтеуі «Ана сүтін ақтау» деп ата лады. Оның жөнін халық: «Ана сүтін Анаңды Меккеге үш рет арқалап апарып келсең де, өтей алмайсың»,- деп түсіндіреді. Атақты орыс жазушысы М. Горькийдің: «Дүниедегі асыл ата улының бәрі күннің нұрынан, ана ның ақ сүтінен жаралған»,- деуі де сол шындықты айқындайды. Әрине, сондықтан да дүние жүзінің барлық елдерінде Отанға опасыздық пен Ана сүтін ақтамау ең зор қылмыс сана лады.
“Ана” – әрбір адамның жарық дүниедегі ең жақыны, жана шыры, қадірлісі, қамқоршысы ақ сүтін беріп аялаған жанын да аямаған ардақтысы.
Ана – жүрек, жүректі құдіретте.
Ана – тірек, тіректі құрметте,
Ана – шыңың, шыңыңа сағынып жет.
Ана – күнің, күніңе табынып өт. –
деп жырлағым келеді.
Кез келген адамның әдептілігі мен жан дүниенің сұлулығы, ең алдымен балаға ақ сүтін беріп, әлпештеп өсірген ана жүрегінің жылуынан басталады. Бала бойындағы ең жақсы қасиеттер бізге алдымен ана дан тарайды. Ананың нәзік үні, жұмсақ аялы алақаны, жан жылуымен аялауы бізді әлдилеп жұбата ды.
Баласы үшін ана сы бармайтын құрбандық бар ма? Ана болу – бүкіл өміріне кететін ұлы рухани күш пен ерен еңбек. Өз баласын бағып қағуда, ол ана өзін-өзі ұмытып барлық күш жігерін сарқа жұмсайды, бұдан оның жаны байи, нәрлене түседі.
Ал баланың ана ға деген махаббаты жеткіліксіз. Оны барынша құрметтеп, сыйлау әрбір баланың парызы. Кейбір балалар арасында, өз ата -ана сын жөндеп сыйламайтын, еңбегінің қадірін білмейтін, айтқан тілін алмайтын балалар да кездесіп қалады. Мұндай бала өсе келе ата -ана ның борышын өтемек түгілі, екі жүзді сұрхия адам болып шықпасына кім кепіл. Ылайым балалардың тәрбиесі адам қызығарлықтай болып өсе берсін дегім келеді.
Объяснение:
Повесть «Пиковая дама» была написана Пушкиным в 1833 году. Уже через год произведение было опубликовано. В русской литературе это практически первое произведение, которое стало популярным и полюбилось читателям не только в России, но и в европейских странах. Повесть оказала довольно большое влияние на формирования литературы в целом. Как результат по ней было снято в дальнейшем много фильмов. В этой статье мы попробуем провести подробный анализ повести «Пиковая дама». История появления повести «Пиковая дама» Вторая Болдинская осень вдохновила Пушкина на создание нескольких прозаических произведений. Среди них – «Пиковая дама». История с тремя картами стала известна Александру Сергеевичу от молодого князя Голицына. В 1828 году он рассказал поэту о своей бабушке, которая в молодости блистала в парижском обществе и сильно проигралась. Известный алхимик и оккультист граф Сен-Жермен княгине, открыв ей тайну трех карт. Женщина воспользовалась запретной информацией и смогла отыграться. Эта история и послужила основой произведения, написанного Пушкиным в октябре – ноябре 1833 года. К какому направлению и жанру относится «Пиковая дама»? Теперь проведем анализ жанра и направления «Пиковой дамы». Произведение принято считать повестью. Но многие литературные критики, в том числе и Белинский, настаивали на том, что по компактности повествования, одной сюжетной линии, а также ограниченном количестве героев – это рассказ. Сложно определить и жанр произведения. В «Пиковой даме» есть элементы фантастики, характерные приметы готического стиля: тайна, старинный дом, роковое совпадение, похороны, таинственные шаги, привидение. В то же время мистика здесь субъективна, если взглянуть на события с точки зрения одержимости Германна, которая приводит его к сумасшествию. Ведь все фантастические фрагменты описаны исключительно через его восприятие: взгляд покойницы в гробу, появление мертвой графини, подмигивание пиковой дамы. Если все мистические эпизоды «списать» на болезненное состояние героя, то «Пиковая дама» будет вполне реалистичной повестью на тему «преступления и наказания». Анализ тематики и проблематики «Пиковой дамы» Произведение состоит из шести частей и краткого заключения. Каждую часть предваряет эпиграф, который читателю понять точку зрения автора, настраивает на определенное восприятие. Композиционно первая часть представляет собой завязку сюжета, в третьей наступает кульминация – сцена смерти графини, в шестой части происходит развязка. В «Пиковой даме» Пушкин часто использует неожиданные, случайные повороты событий, которые интригуют читателя, придают повествованию сюжетную остроту. Случайно Германн оказывается у дома графини и видит Лизу. Неожиданно он вручает девушке письмо. В роковую ночь Германн отправляется не к Лизе, а в покои графини. Смерть старухи также становится неожиданной для героя, как и ее мистический ночной визит. Не ожидает Германн и «предательства» со стороны заветных карт, когда вместо туза выпадает дама. Внезапным для читателя оказывается краткое заключение: сумасшествие героя, женитьба Томского, замужество Лизы. Несмотря на анализ этого произведения мы все же рекомендуем полностью прочитать эту повесть или хотя бы ее краткое содержание. Основные герои произведения Основные персонажи «Пиковой дамы» принадлежат к разным поколениям, имеют свой статус в обществе. Старая графиня Анна Федотовна богата и живет Одевается она старомодно, ездит на балы, где спокойно сидит в углу и здоровается с гостями. Ее повседневное развлечение – донимать капризами бедную воспитанницу Лизу. Анна Федотовна – дама холодная, властная и эгоистичная. Мольбы и уговоры Германна не производят на нее никакого впечатления. Оживляется она только от страха или воспоминаний. Пушкин тонко использует в повести исторический контраст: аристократический XVIII век, где правят законы чести, и век XIX, в котором уже властвуют деньги. Германн – человек новой эпохи. Стремление разбогатеть любой ценой приводит его к трагическому финалу. В разговоре с Лизой Томский характеризует главного героя такими словами: «у него профиль Наполеона, а душа Мефистофеля». Сам Германн больше всего ценит покой и независимость. Для этого ему и необходим солидный капитал. Стоит обратить внимание, что Германн вовсе не беден, ведь он ставит на кон 47 тысяч рублей. Расчет, умеренность и трудолюбие называет герой своими «верными картами», которые непременно выиграют и вознесут его на самый верх социальной лестницы.