Farhod va Shirin — turkiy xalqlar adabiyotlarida anʼanaviy mazmunga ega boʻlgan va bir necha ijodkorlar tomonidan qalamga olingan ishqiy qissa va dostonlardan birining nomi.
Shirin va Farhod fors-tojik adabiyotida 10—11-asrlardan boshlab Abulqosim Firdavsiyning „Shohnoma“, Nizomiy Ganjaviyning „Xusrav va Shirin“, Xusrav Dexlaviyning „Shirin va Xusrav“, oʻzbek shoiri Qutbning „Xusrav va Shirin“ dostonlarida eng fidoyi oshiq va maʼshuqalar sifatida tasvirlangan. Alisher Navoiy Sharqda bu anʼanaviy ishqiy qissani qayta ishlab, uni yangidan shakllantirgan, Farhod va Shirinni dostonning bosh qahramonlari sifatida tasvirlagan va unga „Farhod va Shirin“ deb nom qoʻygan.
Я хочу рассказать вам про пословицу название.
Эта пословица названа так потому что она учит нас. Учит нас тому что один старый друг он не придаст а новые могут и придать и всё про тебя рассказать. И с этого стои зделать вывод что лучши иметь старого друга а не новых друзей. Новых друзей будет много а сарый друг один.