Мен ауылым туралы айтып жырлығым да, әндеткім де келеді. Мен - Қуанышбек Құндыз, 2 - класс оқушысымын. Ақтөбе облысы, Әйтеке би ауданы, Комсомол селосында дүниеге келдім. Кішкентай кезімнен осы ауылымның таза ауасымен, хош иісі аңқыған гүлдердің иісімен, ауылымның ыстық түтінімен демалып келемін. Әр адамның өз ортасы, өз ауылы ыстық қой?! Менің ауылымда көптеген ғимараттар, мәдениет үйі, мешіт, мұражай, балабақшалар, супермаркеттер, теміржол вокзалы, тіптен саябақта бар. Қалаға автобустар қатынайды. Кейде бос уақытымда саябаққа барып, кітапханадан алған кітаптарымды оқып отырамын. Үйде отырғанымда пойыздың пышпа - пышпа деген дауысы да естіледі. Ауылымның
Прокопьич заметил в Данилке талант.Но он был очень худой и на вид слабый. Прокопьич решил его выходить. Он давал ему лёгкие поручения. Хорошо кормил и хорошо одел. Данилка всегда интересоваля мастерством малахитного дела. Прибежит да спросит что нибудь, а Прокопьич ответит. Но однажды его на реке заметил приказчик и решил проэкзаменовать Данилку. На все вопросы и задания он отвечал. После этого Прокопьич решил обучить Данилку всему что сам знал и перестал жить вольготно. В общем жилось ему хорошо)
Змышления у парадного подъезда» (1858). основная тема стихотворения — тема народной судьбы. лирическое произведение построено на антитезе: владелец роскошных палат, знатный вельможа, считающий «жизнью завидною» «волокитство, обжорство, игру», противопоставлен крепостному крестьянину. лирический сюжет стихотворения предельно прост: «деревенские люди» издалека пришли в лаптях к знатному вельможе на свое разорение, но их прогнал швейцар, так как барин «не любит оборванной черни». драматизм изображенной картины основан на контрасте между бесправным, нищим положением народа и паразитической, роскошной жизнью богачей. почти буквально дан взгляд вельможи на народное счастье, полное пренебрежение к заступникам народа: … щелкоперов забавою ты народное счастье зовешь; без него проживешь ты со славою и со славой умрешь!
ауылым
Менің ауылымның табиғаты көркем, тамаша, керемет!
Мен ауылым туралы айтып жырлығым да, әндеткім де келеді. Мен - Қуанышбек Құндыз, 2 - класс оқушысымын. Ақтөбе облысы, Әйтеке би ауданы, Комсомол селосында дүниеге келдім. Кішкентай кезімнен осы ауылымның таза ауасымен, хош иісі аңқыған гүлдердің иісімен, ауылымның ыстық түтінімен демалып келемін. Әр адамның өз ортасы, өз ауылы ыстық қой?! Менің ауылымда көптеген ғимараттар, мәдениет үйі, мешіт, мұражай, балабақшалар, супермаркеттер, теміржол вокзалы, тіптен саябақта бар. Қалаға автобустар қатынайды. Кейде бос уақытымда саябаққа барып, кітапханадан алған кітаптарымды оқып отырамын. Үйде отырғанымда пойыздың пышпа - пышпа деген дауысы да естіледі. Ауылымның