Доспамбет жырау - қазақтың белгілі ақыны әрі қолбасшысы. XV ғасырдың 90-шы жылдары Азау қаласында (қазіргі Ростов облысында) дүниеге келген. Ол Кіші Ноғай ордасының әскери шонжарлар отбасынан шыққан. Доспамбет Бақшасарай мен Стамбұл қалаларында болып, жақсы білім алған. Отыз жылдай ғана өмір сүрген ақын ұрпақтарына өзінің құнды поэтикалық шығармаларын қалдырған. Оның өлеңдерінде жауынгерлердің жорықтары мен ерліктері жырланған. Батырларға тән ар-ождан мен намыс үшін күрескен жауынгерлерді керемет суреттей білген.
Доспамбет жыраудың толғау түрінде жазылған бірнеше шығармасы сақталған. Олар: «Айнала бұлақ басы тең, Азаулының Стамбұлдан несі кем», «Арғымаққа оқ тиді», «Айналайын, Ақ Жайық».
Жилин и Костылин - центральные персонажи произведения "Кавказский пленник". Герои эти очень разные внешне и по характерам. Автор описывает Жилина так: "А Жилин хоть невелик ростом, а удал был". Уже исходя из описания внешности мы понимаем, что это герой сильный, подвижный. А вот Костылин - "мужчина грузный, толстый...". С такими параметрами у него не может быть отличной физической подготовки, ведь он тучный, а, следовательно, не выносливый.
Разные люди и по характеру. Так, Жилин - человек чести, слова. Он храбрый, мужественный, выносливый. У него отличная сила воли и он не станет полагаться ни на кого, кроме себя. С Костылиным все наоборот. Ему постоянно нужен "костыль". То есть он не надеяться на свои силы, а ищет опору в ком-то. Он слабый духом человек. Исходя из описания персонажей, можно сделать вывод, что разные судьбы у Жилина и Костылина лишь из-за их образа жизни, характера. Жилин сам строит свою судьбу, а Костылин лишь ждет опоры и не действовать.
