Путешествие Герды началось с того, что она вышла к реке с брала ли река к себе названого братца. Герда была готова отдать реке самое дорогое, что у нее было, - красные башмачки. Она взошла в лодку, лодка отвязалась и поплыла.
Герда попала в цветник старушки, умеющей колдовать. Старушка не знала забот, и у нее в цветнике всегда было лето. Там цвели прекрасные цветы, но каждый из них был занят своей собственной историей и не интересовался ничем другим. Старушка расчесала волосы Герде, заколдовала ее, и Герда забыла обо всем. Но когда она увидела розу на шляпе старушки, она поняла, что в цветнике не хватает розовых кустов. От ее слез розовые кусты проросли, и она вспомнила о Кае.
Объяснение:
1. Сағыныш -айтып жеткізе алмайтын, құрыретті күшті сезім.Қазақта "сағынған шығарсың", "сағынышыңды бас", "сағындым" сөздерін естігенмен, дұрыс түсіне бермейміз.Сағыныш - көбіне алысқа кеткен жақынын аңсап жүрген қимастық сезімі.
2. Бұл әңгімені оқығанда өмірде ана мен бала махаббатынан артық нәрсе жоқ екеніне тағы да бір көз жеткіземіз.Кішкентай Сержанның анасына деген сағынышын, ыстық ықыласын жазушы Тынымбай Нұрмағанбетов оқырмандарға жеткізе білді.Тіпті мына бір үзіндіден " Құдайым-ау, дүниеде сәбидің дауысынан әдемі…сәбидің дауысынан ѳткен мұңды әуен бар ма ѳзі?” — деді ол ұйқылы ояу күйде" жан баласының дауысын ана - жеті қат жердің астынан болсын, жердің басқа бұрышынан болсын танып қалатынының айғағы .
