ответ:Қола дәуірі – адамзат қоғамындағы тарихи-мәдени кезең. Ол қола металлургиясының кең қанат жайып, еңбек құралдары мен қару-жарақ жасауға арналған негізгі материалға айналуымен сипатталады. Бұл кезде неолит дәуірінің мәдениеті дамып, металл игеріле бастады. Негізінен, қола дәуірі мәдениеттері осы металл кендері көп жерлерде дамыды. Мұндай өңірлерде дайындалған қола бұйымдар бірте-бірте іргелес жатқан жерлерге де тарады. А мысты энеолит дәуірінде игерген болатын. Оған қарағанда, қоланың қатты әрі берік болуы құрал-саймандардың сапасын арттырып, еңбек өнімділігін жоғарылата түсті. Қола дәуірінің хронологиялық шегі б.з.б. 4-мыңжылдықтың аяғы мен б.з.б. 1-мыңжылдықтың басын қамтиды. Ежелгі қола құралдары Оңтүстік Иран, Түркия мен Месопотамиядан табылды. Кейінірек олар Мысырға (б.з.б. 4-мыңжылдық аяғы), Үндістанға (б.з.б. 3-мыңжылдық соңы), Қытайға (б.з.б. 2-мыңжылдық ортасы) және Еуропаға, Қазақстанға (б.з.б. 2-мыңжылдық) тарады. Қола дәуірінің Америкада өз тарихы бар. Мұнда металлургия орталығы Перу мен Боливия жерінде болды. Африкадағы қола дәуірі туралы мәселе археологиялық зерттеулердің жеткіліксіздігіне байланысты әлі толық шешілмей келеді.
Объяснение:
Школьные Знания.com
Какой у тебя вопрос?
viktoriyapolyakova avatar
viktoriyapolyakova
13.10.2013
Литература
5 - 9 классы
+5 б.
ответ дан
В каком мифе и как древние греки объясняли смену времен года
1
СМОТРЕТЬ ОТВЕТ
ответ
4,0/5
27
samarkinegor
середнячок
3 ответов
666 пользователей, получивших
Древние греки считали, что главные боги во главе с Зевсом жили на высокой горе Олимп, которая находится в Северной Греции. Олимпийских богов было двенадцать. Среди них кроме Зевса и Геры особенно могущественными, как считали греки, были брат Зевса Посейдон — владыка морей, вызывавший бурю или тихую погоду на море ударом своего трезубца, и Аид, также брат Зевса, — владыка подземного царства. Миф гласил: одна из сестер Зевса — богиня плодородия Деметра имела красавицу дочь Кору. Прельстившись красотой Коры, Аид похитил ее, и она стала его женой и владычицей подземного царства Персефоной. Но Деметра, тоскуя по дочери, упросила Зевса заставить Аида отпустить Персефону из преисподней. Но Аид отпустил жену не навсегда. Прощаясь с ней, он дал ей проглотить гранатовое зернышко — символ верности. Пробыв некоторое время с матерью Деметрой на земле, Персефона возвращалась к мужу в преисподнюю. Пока Персефона была с матерью, на земле расцветали и плодоносили деревья, кустарники, травы, а когда она возвращалась под землю к Аиду, жизнь замирала. Так древние греки объясняли смену времен года, появление ростков из посеянных семян и созревание урожая.
Объяснение:
