Көрсөткүчтөрү:
А.Осмоновдун «Жеңишбек» поэмасынын мазмуну боюнча маалымат алышат;
Чыгармага комплекстүү анализ жүргүзө алышат;
Оозеки кеби, эстетикалык табити калыптанат;
Чыгарманын идеясын турмуш менен байланыштыра алышат;
А.Осмоновдун «Жеңишбек» поэмасынын мазмунун түшүнүп жетишсе;
Чыгармага лирикалык анализ бере алышса;
Өз пикирин эркин, туура айта алсышса, ырдын көркөмдүк даражасын түшүнүп жетишсе;
Чыгарманын идеясын турмуш менен байланыштырып, бүгүнкү доорго каниет кылуу сезимдери ойгонсо.
Сабактын тиби: жаңы теманы өздөштүрүү
Сабактын усулу: интерактивдүү: жупта, топ менен иштөө,
Сабактын жабдылышы: слайд, компьютер, энциклопедия, ыр жыйнак
Сабактын жүрүшү:
Уюштуруу.
Класстысабакка даярдоо.
Өтүлгөн теманы кайталоо.
«Ооба» - «Жок» стратегиясы
Суроолор:
1940-45-жылдар аралыгында поэзияда чакырык, үгүт-насаат жана эпистолярдык формадагы ырлар көп жаралды. – «Ооба»
1945-жылы жарыкка чыккан «Махабат» жана «Жеңиш» ыр жыйнактарынын автору А.Токомбаев менен Т.Абдымомунов. «Жок»
Проза жанрында «Биздин замандын кишилери» повести СССРдин Сталиндик мамлееттик сыйлыгына татыктуу болгон. «Ооба»
Драматургия жанры согуш мезгилинде өнүккөн жок. «Жок»
Бул жылдар аралыгында адабиятка жаңы жүздөр келип кошулду. «Ооба»
Токтоболот Абдымомуновдун келиши менен драматургиябыз жаңы баскычка көтөрүлдү. «Ооба»
Алыкул сколиоз оорусу менен ооруган. «Жок»
Касым Каимов А.Осмоновдун өмүрү-чыгармачылыгын изилдөөгө чоң салым кошкон Алыкул таануучу. «Жок»
Мээ чабуул
Поэма деген эмне?
Поэманын жанрдык өзгөчөлүгү кандай?
Кыргыз адабиятындагы кайсы поэмаларды билебиз?
Сабактын максаты жарыя айтылат
Жаңы темага киришүү.
Поэма (гр.-жаратам, чыгарма жазам) – поэзиялык формадагы лирикалык же баяндоо ыкмасында жазылган көлөмдүү чыгарма. Ал ыр менен жазылган романдан көлөмүнүн кичирээктиги менен айырмаланат.
«Жеңишбек» - кыргыз адабиятына тематикалык-идеялык, көркөмдүк жактан жаңылык алып келген поэма болду.
Поэма 1945-жылы Койсарыда жазылып бүткөн.
Объяснение:
Когда читаешь А. Т. Аверченко, стоит помнить, что он был знаменитым юмористом. И страшные названия могут предполагать шутку. Но рассказчик, конечно, в чем-то разочаровался. В чем же? Он потерял веру в необычность людских судеб. Хозяин цирка и зоопарка, владелец диких животных и людей, которые умели делать то, что не умел делать никто вокруг, оказался простым человеком: этот «грозный немец, хозяин зверинца, просто спал, забыв своих львов и слонов». Конечно, была в рассказе и смерть, но это была смерть не героя. Умерла вера в фантастические судьбы, умерла вера в таинственных незнакомцев.
Объяснение:
