Әдебиет тану ғылымы. Әдебиет тану ғылымы — көркем әдебиет туралы ғылым. Бұл негізінде үш саладан құралады: әдебиет тарихы, әдебиет теориясы, әдебиет сыны. Бұлар қашан да бір-бірімен нық байланысты. Әдебиет тарихы белгілі бір халықтың әдебиеті қай кезден басталды, шығармасымен қоса авторлық аты сақталған ең алғашқы ақыны кімдер, олардан қандай мұралар қалды, олардың өзара байланысы қандай, бірі себебі, екіншісі нәтижесі бола алды ма, қандай жүйеде дамыды, қандай тарихи кезеңде туды, онда қандай таптардың көзқарасы, тартыстары суреттеледі, міне, осы мәселелерді зерттейді. Әдебиет теориясы көркем әдебріеттің әлеуметтік мәнің, өзіне тән ерекшеліктерін, эдеби құбылыстардың қоғамдық негізің, әдебиеттің даму заңдарын, әдебиеттік метод, бағыт, олардың себебін, әдебиет тектері (жанр), оның түрлері, көркем шығарманың композициясы, тілі, өзіне тән ерекшеліктері, өлең құрылысы тәрізді мәселелерді қамтиды. Әдебиет сыны өз кезіндегі әдебиеттің даму жолдарын бақылайды. Оның жетістіктерін жұртшылыққа түсіндіреді, жақсыларын үлгі етеді, кемшілігін сынға алады. Қысқасы, шын мәніндегі сын өз тұсындағы көркем әдебиеттің дұрыс бағытта ілгерілеуіне жөн сілтеп, жол көрсетеді.
"Сказание о белгородском киселе" — это типичный народный рассказ об обмане врагов хитростью. Белгородцы по совету одного старца налили в колодец кисель и тем убедили осаждающих их печенегов, что их кормит сама земля. Подошли печенеги к Белгороду и "не давали выйти из города, и был в городе сильный голод... И затянулась осада города". Отчаявшиеся люди уже решили сдаться печенегам. "И собрали вече в городе, и сказали: “Разве лучше нам так умереть? — сдадимся печенегам — кого пусть оставят в живых, а кого умертвят; все равно помираем уже от голода”". Один старец посоветовал людям не сдаваться врагу, а "собрать хоть по горсти овса, пшеницы или отрубей. Они же радостно пошли и собрали. И повелели женщинам сделать болтушку, выкопать колодец, поставить в него кадь, и налить ее болтушкой". На следующий день они привели печенегов и убедили их, что белгородцев кормит сама земля. "Разве можете перестоять нас? Если будете стоять и десять лет, то что сделаете нам? Ибо имеем мы пищу от земли, — сказали горожане"3. И враги ушли от города восвояси. Здесь русский летописец прославляет мудрость и находчивость народа.
