«Беда» - сатирический реалистический рассказ, в котором подвергается осмеянию такое общественное явление в России как пьянство. Это так называемый антиалкогольный рассказ, после которого читатель, по замыслу автора, должен был одуматься и отказаться от самогона. Автор осуждает пьянство как явление, сочувствуя бедному герою и относясь к его слабости с тёплым юмором.
Основная проблема рассказа – проблема пьянства и алкоголизма. Но, как известно, русский человек пьёт не так, а от тяжёлой жизни или от радости. Герой пропил лошадь именно от радости: уж больно выгодно он её купил, слишком долго ждал этого события. Можно только представить себе, как он напьётся с горя, что пропил лошадь.
Более глубоко спрятаны проблемы, от которых крестьянин Глотов пьянствует. Лошадь необходима крестьянину, но он вынужден два года «лопать сено», чтобы собрать на лошадь. Жизнь крестьянина была безнадёжно бедной и тяжёлой, что почти не давало ему шанса вырваться из порочного круга.
Рассказ заставил задуматься, о последствиях алкоголя. Он не решить проблему, а только усугубит ситуацию. Если даже жизнь главного героя тяжела, нужно встречаться с проблемой лицом к лицу и пытаться ее решить, а не употреблять алкоголь.
Объяснение:
Бүгінгі күні тәуелсіздікке қолы жеткен азат елміз. Иә, тәуелсіздікке қолы жеткендерде де бар, жетпегендер де бар. Бірлігі жарасқан халық та, түрлі ұлт пен ұлыстар, этностар да, сарқылмас қазына, әсем қала, көрсе көркі тартар табиғат та, биік шың, көл мен теңіз де бәрі-бәрі Қазақстанымыздың байтақ жерінде кеңінен таралған. Ел ішіндегі татулық пен бірлікті, өзара құрмет пен жарастықты нығайту жолындағы елбасымыздың атқарған қызметтерін мақтанышпен айта аламыз. Кім болмасын келер күнін тек жақсылықпен тосатыны хақ. Біз бейбіт елдің астында таңымызды атырып, күнімізді батырып жүрміз. Біз бақытты елміз. Сол бақытты бағалай білу керек. Осындай киелі шаңырақта өмір сүріп жатқан әрбір жан алтын уақытын тектен текке емес тәуелсіздіктің сақталуы жолында жұмсағаны абзал. Тәуелсіздік бізге аспаннан келіп түскен жоқ. Ата-бабамыздың елімнің болашағы деп соққан жүрегі, ақ білектің күші, ақ найзаның ұшы, қырағы батырларымыздың қайтпас қайсарлығы, ақын-жырауларымыздың халықты бірлікке шақырған толғауларының өзі тәуелсіздік шыңына жетуге итермеледі. Сан ғасырлық тарихымызда елі үшін құрбан болған, мақтаныш тұтар тұлғаларымыз аз болмаған. Ол тұлғалар халықты арманына жеткізді. Біз тәуелсіздік секілді ұлттық мерекені елемей қалдырмауымыз керек. Жан-тәнімізбен, жүрекпен сезініп, өткен тарихымызды еске ала білу қазақ халқы үшін міндет. Тәуелсіздік — елдің тойы. Бірлігі жарасқан Қазақстанымыз талай күнді артқа тастап, қазіргі уақытта қарқынды даму үстінде. Ел ішіндегі ынтымақтастығымызбен, елбасы құрған салиқалы саясатымызбен, дамыған эконмикамызбен өзге елдерге үлгі бола білдік. Баға жетпес қазынамыз, бізге келген — тәуелсіздігіміз. Осы қасиетті құндылығымызды сақтайтын күш бар. Ол күш — бірлік деп аталады. Бірлік болмаса, қандай да бір асып тасып бара жатқан мықты ел болмасын күлі көкке ұшып кететіндігін, бізге тарихта қалған дүрбелең жылдар дәлелдеп кеткен болатын. Тәуелсіздіктің тамырында көпшіл халық, егемендік, жасампаз рухымыз жатыр. Тамырын тереңге жайған азаттығымыз қашан да ел жадында. Отанымыз тәуелсіздік жолында да әрдайым биікте тұрады. Қазақстан — өзгеге құшақ жая білген дархан халық. Тәуелсіздік жолында ел ішінде талай қызметтер атқарылып келеді. Оның барлығы халық мүддесі мен игілігі үшін. Қазақстанымыз туралы мақтанып айтарымыз көп. Алдағы жарқын болашақ біздің қолда. Тәуелсіздік отын өшірмей сақтау жолында алда талай іс күтіп тұр. Бейбіт еліміздің әр күні жаңа жетістіктер мен жағымды жаңалықтарға толы болсын!
