З пір року найбільше я люблю весну, за те, що вона дарує нам найкрасивіші і ніжні квіти. Весняні квіти особливі, їх не порівняти з осінніми хризантемами, літніми жоржинами, строкатими айстрами або веселою петунії. Весняні квіти нагодований талою водою, вони беруть свою силу з пробуждающейся землі, їх листочки соковито-зелені і боязкі. Багато є первоцвітів, вони прикрашають сади і клумби. Але найчудовіший з усіх простий пролісок, з яким у всі часи пов’язаний початок весни. Він найкрихкіший з усіх весняних квітів, його боїшся взяти в руки, щоб не зламати. А колір у нього тому і неяскравий, скромний, бо квітка тільки-тільки вийшов з-під снігу. Пролісок немов соромиться мене, він нахиляє голівку до холодній землі. А може навіть, він мене боїться: рви, дай мені пожити ще, подивитися, як прокидається навколо природа, радіє весни! Конвалія теж крихкий і дивовижний квітка, він з’являється пізніше, на початку травня. Для багатьох, в тому числі для мене, він є улюбленою квіткою. Ховається конвалія в глибині лісу, тому що зовсім не любить сонце, йому вистачає невеликого освітлення в тіні дерев. Соцветья у цієї квітки – десяток білосніжних крихітних дзвіночків. Коли дивишся на них, здається, що вони дзвенять ледве чутно. «Дзвіночки» намагаються сховатися в гущі великих зелених листя, щоб зберегти нектар квіток для комах. І ніякої аромат не зрівняється з запахом конвалії. Він дуже ніжний, дуже приємний, але такий сильний, що конвалія навіть називають болиголовом, зрозуміло чому
Безнең чиксез киң илебездә матур шәһәрләр һәм авыллар бик күп. Тик бөек татар телендә аңлашып, сөйләшеп, татар халкының гореф-гадәтләренә буйсынып яшәгән кешеләр, әлбәтта, Татарстан республикасында гомер кичерә. Татарстан республикасы экономик яктан һәм кеше саны буенча Русиянең иң зур республикалыраның берсе. Шулай ук хәзерге Татарстан йөздән артык милләткә туган йорт, туган як. Ул күп милләтле республика. Татарстан үзенең бай тарихы һәм уникаль табигать ресурслары белән халкында горурлык хисе уята, шуңа күрә дә бу табигать почмагы туристларның игътибарын яулап алган. Зур уңыш бирә торган киң басулар, күп миллионлы шәһәрләр зәңгәр сулы Кама, Идел елгалары һәм яшел урманнар белән алмаша. Республика җир асты байлыклары белән дә горурлана ала.
Татарстан республикасында татар мөселман һәм рус православие мәдәниятенең үзара бәйләнеп яшәвенең үрнәге күрсәтелгән.Тарихының авыр вакыйгаларына карамастан, татар һәм рус халкы татулыкта һәм бердәмлектә яши.
Татарстанда буыннан-буынга күчеп килгән гореф-гадәтләр, бәйрәмнәр бик күп. Шуларның берсе - Сабантуй бәйрәме. Бу милли бәйрәм язгы чәчу тәмамлануга багышлана. Элек-электән Сабантуйның күрке - ат чабышлары, әлеге Татарстанда да бу спорт төренә бик әһәмиятле урын бирелә. Сабантуй бәйрәме Татарстанда гына түгел, ә татарлар яшәгән барлык регионнарда да, хәтта чит илләрдә дә үткәрелә.
Татар халкының милли бәйрәмнәре белән бергә республикада яшәүче башка милләтләрнең дә бәйрәмнәренә дә зур игътибар салынган.
Татар көйләре бигрәк тә моңлы булып тоела. Башка телләргә тәрҗемә ителми торган моң сүзе татар халкының күңелен сыйфатлый. Татар шигырьяте һәм җыр иҗаты белән бер рәттә татар мәдәниятендә традицион һөнәрләр дә зур урын алып тора, алар татар халкының рухи дөньясын чагылдыралар. Мәсәлән, татар халкының ювелир сәнгате бөтен дөньяга билгеле. Шулай итеп, татар сәнгате безнең – татарларның - борынгы буыннарыбызның яшәү рәвешен, мәдәниятен чагылдыра. Без, егерме беренче гасыр кешеләре, үз халкыбызның, үз туган ягыбызның гореф-гадәтләрен ихтирам итеп яшәргә тиешбез.