Из всех человеческих отношений семья – самое древнее и самое великое. Основные законы его – верность, любовь, воспитание детей – служат самыми прочными основами всякого человеческого блага. Слово “семья”, как и слова “хлеб”, “вода”, не требуют расшифровки, оно впитывается нами с первых мгновений жизни. Семья по С. Ожегову – это группа живущих вместе родственников. Все остальные, даже отделившиеся дети будут родней.
2. – А вы знаете, какой уклад был у семей в давние времена? Каждая семья – отец, мать и дети, жили в своей избе отдельно от других семей. Когда вырастали сыновья, они женились, у них появлялись дети, и все дети и внуки – жили одной дружной семьей с родителями. Ведь так легче было прожить, ведя общее хозяйство. Самым главным считался старший член семьи – его почитали и советовались с ним. Детей воспитывали в строгости. Помнили: «Засиженное яйцо всегда – болтун, заласканный сын – шалун». Дети почитали своих родителей на протяжении всей своей жизни. Дети не могли противоречить родителям. Даже взрослый сын, уже имевший свою семью, но не отделившийся от родителей, должен был во всех хозяйственных и личных делах подчиняться отцу. Обычно делами сыновей занимался отец, а делами дочерей – мать. Власть родителей на дочерей распространялась до тех пор, пока она не выходила замуж. Народная мудрость поучала: « Живы родители – почитай, умерли – поминай!» Существует много пословиц и поговорок о семье.
3. Семья – самое главное в жизни каждого человека. Это близкие люди, те, кого мы любим, с кого берем пример, о ком – либо заботимся, кому желаем добра и счастья. Семья – это муж и жена, это дом, родители и дети, бабушки и дедушки. Это заботы и радость, несчастья и печали, это привычки и традиции, это любовь.
Рактычна ў кожнага паэта і пісьменніка ёсць творы, у якіх выяўляюцца іх погляды на прызначэнне мастака і мастацтва, выказваюцца думкі пра адказную місію паэта быць для народа прарокам, званаром, гусляром... Тэма паэта і паэзіі займае значнае месца і ў творчасці Янкі Купалы.У адным з ранніх вершаў "Я не паэта" Я. Купала з жалем зазначае, што ў Беларусі, у параўнанні з іншымі краінамі, пакуль што мала паэтаў, якія б на мове "пагарджанай, убогай" стваралі праўдзівыя творы аб жыцці народа:А беларусы нікога ж не маюць, Няхай жа хоць будзе Янка Купала.Быць выразнікам дум і спадзяванняў народа, змагаром за яго лепшае будучае — справа нялёгкая. І ў вершы "Я не для вас..." Я. Купала сцвярджае думку, што сапраўдны паэт павінен служыць людзям працы, што яго песня, талент і сэрца павінны належаць "бедным і загнаным":Я не для вас, паны, о не, А я для бедных і загнаных, Я з імі мучуся ўраўне, Ў адных закут з імі кайданах...Догляды Я. Купалы на прызначэнне паэта і паэзіі выяўляюцца ў вершах "3 кутка жаданняў", "3 маіх песень", "Не кляніце мяне" і інш. Сваё пяснярскае прызнанне паэт бачыць у служэнні бацькаўшчыне, у праўдзівым паказе народнага жыцця. Грамадзянскі абавязак паэта — шукаць тыя шляхі-дарогі, якія б прывялі народ "к яснаму сонцу", "к славе". У вершы "3 кутка жаданняў" Я. Купала гаворыць, што ён не жадае гучнай славы. Галоўнае для яго — быць праўдзівым выразнікам дум мільёнаў працоўных людзей:3 цэлым народам гутарку весці, Сэрца мільёнаў падслухаць біцця — Гэткай шукаю цэлы век чэсці, Гэта адно мне падпорай жыцця. Песню стварыці ясну, як неба, У кожнай з ёй хаце быць мілым гасцём...Працягам размовы пра месца паэта ў жыцці, пра сутнасць сапраўднай паэзіі з'явіліся вершы "Мая навука", "Трэба нам песень", "За ўсё". У вершы "Мая навука" Я. Купала сцвярджае, што жыццё народа ва ўсіх яго праявах было калыханкай, якая нарадзіла ў паэта самыя светлыя думкі. Песня паэта ўвабрала ў сябе шум адвечнага бору, шэпт спелых пшанічных каласоў, шэлест лісця ўзмежных ігруш і таропкі плюскат вод... Прызнаным майстрам мастацкага слова, на думку Я. Купалы, можа стаць толькі той творца, які ўзгадаваны, успешчаны на нацыянальнай глебе. Асновай і крыніцай творчасці для сапраўднага паэта павінны быць створаныя народам духоўныя каштоўнасці, жыццё людзей, родная мова, прырода. Толькі ў гэтым выпадку паэт можа стаць уладаром беларускай песні.Сваю ўдзячнасць народу за любоў да паэзіі, "за кут у родным краю, за хлеб-соль без клапот" выказвае пясняр у вершы "За ўсё". Ён з'яўляецца своеасаблівай справаздачай паэта аб дваццацігадовай творчай дзейнасці. Да гэтага часу яму было прысвоена званне народнага паэта, і Я. Купала, аглядаючыся на пройдзены шлях, піша, што свае песні складаў ён і "сярод крыжоў, магіл", пісаў не раз "крывёй з сваіх грудзей", заўсёды быў разам з народам, жыў яго думамі і надзеямі. Былі яго песні невясёлыя, калі бачыў, як зневажаецца мова беларусаў, топчацца іх годнасць. Былі і радасныя песні, калі бачыў паэт, што яго заклікі да лепшай долі, яго праўдзівыя словы былі пачуты людзьмі.Такім чынам, тэме паэта і паэзіі Я. Купала прысвяціў нямала твораў. Прачытаўшы іх, можна яскрава ўявіць паэта, адданага сына беларускага народа, тварыць для якога — значыць жыць для Бацькаўшчыны, быць непадзельна злітым з ёй, яе болем і радасцю, трывогамі і клопатамі, буднямі і святамі.
Первому ребенку любой из трех подарков - три второму один подарок уже отдан) и третьему Результаты перемножаются