Первоначально на территории Закавказье было зафиксировано больше 20 духовых народных инструментов, которые заметно отличались по конструкции, по получения звука и самому звучанию.
Их все условно делили на группы:
Губные, среди которых можно выделить ксул, ней, най, ян-тутек, келенай, мусигар, мизмар, бурбуг и туттек.
Язычковые. К ним относятся сюмсю просто и сюмсю-балабан, шапбыр-балабан, зурна, тулум, арган и просто балабан.
Мундштучные. Это бургу, каранй, бут, гавдум, нефир, шейпур и шах-нефир.
Сейчас самыми популярными являются балабан, тутек, зурна и тулум, которые узнаваемы во многих странах,
Дудук – популярный духовой инструмент, язычкового типа, с двойной съемной тростью и трубкой с 9 отверстиями. Снабжен регулятором тональности в виде колпачка.
Распространен не только на Закавказье. Известен и как циранапох. Настоящий дудук раньше изготавливали из тростника или костей, сейчас делается только из древесины абрикоса, так как другие породы дают резкое, гнусавое или писклявое звучание.
Его звучание очень близко к человеческому голосу, оно теплое и бархатное, хорош для исполнения лиричных, выразительных мелодий с хорошей эмоциональностью. Небольшая октавность (1,5) не мешает получать очень многогранные и душевные мелодии. Длинный инструмент (около 40 см) идеален для любовных мелодий, а короткий – для танцевальных.
Очень часто музыка исполняется двумя музыкантами, ведущим и дам-дудук. Первый воспроизводит саму мелодию, а второй – аккомпанемирует монотонной басовой игрой.
Также любимы на Кавказе и другие духовые инструменты, например, зурна, шви.
Што такое шчасце? для кагосьці шчасце гэта каханне, для кагосьці - поспех у працы, а для пана скамарохи, шчасце шчасце гэта грошы. пан скамароха гэта галоўны герой твора яна баршчэускага "белая сарока" у гэтым творы я. баршчэуски паказвае барацьбу сіл дабра і зла. але для таго каб паказаць гэтую барацьбу, ён выбірае герояў-сімвалаў, якія служаць дабру або злу. першыя - гэтя справядлівыя людзі, якія служацым богу, працуюць на карысць сваёй радзімы. другія - гэтя служкі д'ябла, прыхільнікі зла. вось ды апошніх і адносіцца адна з галоўных герояў твора - белая сарока. гэтая сарока хоча ўсім паказаць што яна добрая, пра гэта сведчыць яе чорнае апярэнне з белымі плямамі. але на самой справе яе выгляд-гэта падман. спосаб заваяваць давер іншых людзей і ў канчатковым выніку падмануць таго, хто ёй даверыўся. белая сарока - дэманічная істота, жанчына-птушка, якаючы прыносіць в е сабой бязладдзе. па змест апавяданне белая сарока прыляцела ў нашу краіна з далёкая. яна ўляцела ў акно дома пана скамарохи, якое шмат у старажытных звычаяў лічылася парталам праз які праходзяць усе злыя духі. таму людзі на ноч перакрыжоўваюцца вокны і завешваць шторы. усё расказаў скамароха чароўнай пані пра свой багаты і дзівосны край. пасвілі сам з сабою знікнення з'явілся сам з сабою пасланец в е велізарным мяхі золата. і перадаў, што сарока прасіла расказаць усім людзям пра яе і знайсці як мага больш людзей якія будуць служыць ёй. скамароха выканаў наказ сарокі. але ў хуткі гадзіне з'явіліся чараўніцы і ваўкалакі. белая сарока, чуючы людскія праклёны і даведаўшыся пекла д'яблаў, што стральцы высочваюць сам з сабою, адляцела далёкую і больш не з'яўлялася ў нашым краі. але зло, якое яна пакінула, распаўзлося па ўсім наваколлі. я лічу што ў гэтым творы аўтар паказвае нам што не трэба быць такім сквапным чалавекам, як пан скамароха. ня трэба падпускаць да сябе блізка двудушных людзей, як белая сарока. а калі такія людзі, і сустракаюцца табе на шлях-сыходзіць ад іх як мага далей, таму што ў далейшым можна моцна пашкадаваць аб зробленых учынках
