19 января – Крещение Господне. Богоявление. С этим праздником связано много обычаев, обрядов, которые не имеют к нему никакого отношения. У него своя история. Об этом сохранились сведения у евангелистов Матфея, Марка и Луки. Во времена Господа Иисуса Христа проживал также последний пророк – Иоанн. Он проповедовал среди людей, призывал их к изменению образа жизни. Те, кто решался измениться, приходили к нему, и он символически омывал их в водах Иордана. Вместе с этим, Иоанн объяснял всем, что он крестит водою, а после него будет Тот, Кто будет крестить Духом Святым, но Ему он недостоин даже развязать ремень на обуви. Так пришел к нему и Господь наш Иисус Христос, чтобы исполнить всякую правду. Этот момент изображен на картине известного нашего художника А. Иванова «Явление Христа народу». Христос вошел в воды Иордана, и в этот момент произошло неожиданное: Дух Святой явился в виде голубя, а с неба был слышен голос Отца: «Это Сын мой возлюбленный, на котором Моё благоволение». Этот момент мы называем Богоявлением, так как видим явление всех Трех Лиц Святой Троицы. Поэтому праздник Крещения еще называют Богоявлением. Поскольку Христос вошел в Иордан и тем самым освятил воды Иордана, то и мы в праздник Крещения Господня освящаем воду для людей. В храмах, на водных источниках, священники вместе с народом Божиим совершают великое освящение воды. Собравшиеся бывают свидетелями великого чуда в этот день. Действием благодати Святого Духа вода принимает свои первозданные свойства и становится носительницей благодати, т.е. божественной силы. Мы ею окропляем свои жилища для освящения, пьем в болезнях для исцеления. В истории христианской письменности свидетельства об этом чуде сохранились от IV в. в сочинениях святителя Иоанна Златоустого. И это чудо мы тоже переживаем в XXI в. и становимся причастными освящающей благодати Божией.
Отан деген – сенің туып өскен, кіндік қанын тамған жер, ата – анаң, досың Отанға деген махаббат, сыйластықпен ұласса – ол адамның рухани деңгейінің биіктігі. Дегенмен де Отанға деген махаббат пен сүйіспеншілік, анаға деген махаббатпен тең. Әрбір жанға өзінің отбасы, туған - туыстары , жолдастары ыстық болса, Отан да а солай да ыстық. «Отан» десе адамның жүрегі езіліп, жүрекке жылы болып есептелінеді. Кез келген ұлт өкілдерінің өз Отаны бар екені айдан анық. «Отан үшін отқа түс - күймейсін» - деген мақал бар. Расында да егер Отан үшін жанынды қисаң, ол үлкен абырой. Отан үшін өлген адамның өзі өлгенімен, аты ешқашанда өлмейді. Тарихта мәңгі қалады.
Отан деген – сенің туып өскен, кіндік қанын тамған жер, ата – анаң, досың Отанға деген махаббат, сыйластықпен ұласса – ол адамның рухани деңгейінің биіктігі. Дегенмен де Отанға деген махаббат пен сүйіспеншілік, анаға деген махаббатпен тең.
Менің Отаным – Қазақстан. Қазақстанда дүниеге келіп, осында өсіп жатырмын. Қазақстандай елім болғанына, қандай елдерде, мемлекеттерде жүрсем де мақтана аламын. Қазақстан жер көлемі жағынан Дүниежүзі бойынша тоғызыншы орында. Кең байтақ жеріміз біз үшін мақтанышқа тұрарлық. Қазақ елінде 16 млн-ға жуық халық тұрады. Әрине, бұл өзге мемлекеттерге қарағанда орташа көрсеткіш. Қазақстанда 150-ге жуық өзге ұлт өкілдері өмір сүреді. Бұл нәтижеге жүгіне отырсақ, Қазақ елі өзінің жері сияқты кең пейілді, қонақжай, бірлігі мен ынтымағы жарасқан ел екеніне көз жеткізуге болады.
