В районе моего проживания нет химически опасного объекта. Я думаю, что согласно технике безопасности, такие объекты должны находиться за чертой города, где-нибудь в промышленной зоне. Что касается оповещения населения, думаю, что это происходит по громкой связи или через СМИ (телевизор, радио). В таких случаях очень выручил бы противогаз и специальный защитный плащ, которых у нас, естественно, нет. Их должны выдавать службы МЧС, в случае аварии. Думаю, что в обычной жизни, в случае подобной аварии, надо пригнуться как можно ближе к земле, дышать через мокрую тряпку и желательно укрыться в помещении. Кстати, первым признаком химического отравления является рвота – это я в фильме. видела.
Қызылорда облысы — Қазақстан Республикасының оңтүстігінде орналасқан әкімшілік-территориялық бірлік.
Облыс 1938 жылдың 15 қаңтар күні құрылған. Жер аумағы 226 мың км² (Қазақстан жерінің 8,3% -ы). Тұрғыны 689,7 мың адам, орташа тығыздығы 1 км²-ге шаққанда 3 адамнан келеді. (2010).
Облыс орталығы - Қызылорда қаласы (алдында Перовск және Ақмешіт деп аталатын). Қала тұрғындары - 212 мың адам. Қазылорда қаласы Алаш Автономиялық округінің астанасы болды, 1929 жылы астана мәртебесі Алматы қаласына ауысты,[3].
1997 жылдың 17 маусымындаҚазақстан Республикасы Президентінің өкімімен қаланың аты Кзыл-Ордадан Кызылордаға, ал Кзыл-Орда облысынан Кызылорда облысы болып өзгертілді.
Қызылорда облысы - Арал теңізініңшығысында Сырдария өзенініңтөменгі ағысы, Тұран ойпатындаорналасқан. Қазақстан Респуликасының бірнеше облыстарымен оның ішінде шығыс және оңтүстік–шығысында Оңтүстік Қазақстан облысымен, солтүстігінде – Қарағанды облысымен, солтүстік-батысында Ақтөбемен және оңтүстігінде Өзбекстан Республикасымен шекараласады. Жер көлемі жөнінен республика бойынша 4 - орында.
(365•5)+1(день весокосного года)=1826дней
1826•1440=2.629.440минут в пяти годах