Агрессивные планы Наполеона по отношению к России ста-новились откровенными. Александр I, неоднократно пытавшийся мирным путем добиться от Франции соблюдения прав в международных отношениях, поставил задачу освобождения поко-ренных стран от власти Наполеона и установления общественных порядков в соответствии с во-лей их народов. Эти планы были сформулированы в секретной ноте – инструкции от 11 сентября 1804 г. и легли в основу его международной политики.
1807-1812 гг. были годами расцвета французской бонапартовской империи. Страны Западной Европы, за исключением Англии, были покорены Наполеоном. На пути установления всеевропей-ской гегемонии Франции стояла Россия. Без победы над Россией Франция представлялась недос-таточно прочной и могущественной. «Через пять лет я буду господином мира; остается одна Рос-сия, но я раздавлю ее», – говорил Бонапарт накануне войны с Россией, в 1811г.
Война 1812 г. между Францией и Россией не была неожиданной. Обе стороны начали гото-виться к ней с 1810 г. Международная обстановка благоприятствовала Франции. В первые месяцы 1812г. Наполеон подписал военные соглашения с Пруссией и Австрией, которые обязывались предоставить в распоряжение Наполеона свои войска.
В январе 1812 г. Наполеон отдал приказ о начале концентрации Великой армии1 у западных границ России. К весне за Эльбой сосредоточились четыре армейских корпуса.
Россия не могла сравниться по численности населения и размерам материальных ресурсов, находящихся под властью Франции. Численность войск Франции и России, введенных в войну, находилась в соотношении 600 тыс. французов и 320 тыс. русских.
12 июня 1812 г. Великая армия вторглась в пределы России. В войну справедливую, отечест-венную вступили русский народ и армия. Франция стремилась разгромить Россию, расчленить ее и превратить в третьестепенную страну, в источник сырья для Франции. Наполеон планировал ок-ружить и уничтожить русскую армию в генеральном сражении сразу, в первом же пограничном пункте, но русские отступили, французские войска быстро продвигались в глубь России. Уже в первые дни войны Наполеон занял Вильно, Витебск, Минск и другие города. Он стремился раз-бить оторванные друг от друга Первую и Вторую русские армии по частям. Поэтому жизненно важным для России было соединение армий П.И. Багратиона (1765-1812) и М.Г. Барклая де Толли (1761-1818). Соединить армии в Витебске не удалось. Было решено осуществить план соединения армий у Смоленска. Дивизия Д.П. Неверовского (1771-1813) и корпус Н.Н. Раевского (1771-1829) сдерживали врага на подступах к Смоленску, чтобы дать возможность соединиться двум армиям. В двухдневной битве французы потеряли 20 тыс. солдат и офицеров, русские – 6 тыс. 2 августа обе армии соединились. Таким образом потерпел крах и второй стратегический план Наполеона. УДАЧИ
Безнең чиксез киң илебездә матур шәһәрләр һәм авыллар бик күп. Тик бөек татар телендә аңлашып, сөйләшеп, татар халкының гореф-гадәтләренә буйсынып яшәгән кешеләр, әлбәтта, Татарстан республикасында гомер кичерә. Татарстан республикасы экономик яктан һәм кеше саны буенча Русиянең иң зур республикалыраның берсе. Шулай ук хәзерге Татарстан йөздән артык милләткә туган йорт, туган як. Ул күп милләтле республика. Татарстан үзенең бай тарихы һәм уникаль табигать ресурслары белән халкында горурлык хисе уята, шуңа күрә дә бу табигать почмагы туристларның игътибарын яулап алган. Зур уңыш бирә торган киң басулар, күп миллионлы шәһәрләр зәңгәр сулы Кама, Идел елгалары һәм яшел урманнар белән алмаша. Республика җир асты байлыклары белән дә горурлана ала.
Татарстан республикасында татар мөселман һәм рус православие мәдәниятенең үзара бәйләнеп яшәвенең үрнәге күрсәтелгән.Тарихының авыр вакыйгаларына карамастан, татар һәм рус халкы татулыкта һәм бердәмлектә яши.
Татарстанда буыннан-буынга күчеп килгән гореф-гадәтләр, бәйрәмнәр бик күп. Шуларның берсе - Сабантуй бәйрәме. Бу милли бәйрәм язгы чәчу тәмамлануга багышлана. Элек-электән Сабантуйның күрке - ат чабышлары, әлеге Татарстанда да бу спорт төренә бик әһәмиятле урын бирелә. Сабантуй бәйрәме Татарстанда гына түгел, ә татарлар яшәгән барлык регионнарда да, хәтта чит илләрдә дә үткәрелә.
Татар халкының милли бәйрәмнәре белән бергә республикада яшәүче башка милләтләрнең дә бәйрәмнәренә дә зур игътибар салынган.
Татар көйләре бигрәк тә моңлы булып тоела. Башка телләргә тәрҗемә ителми торган моң сүзе татар халкының күңелен сыйфатлый. Татар шигырьяте һәм җыр иҗаты белән бер рәттә татар мәдәниятендә традицион һөнәрләр дә зур урын алып тора, алар татар халкының рухи дөньясын чагылдыралар. Мәсәлән, татар халкының ювелир сәнгате бөтен дөньяга билгеле. Шулай итеп, татар сәнгате безнең – татарларның - борынгы буыннарыбызның яшәү рәвешен, мәдәниятен чагылдыра. Без, егерме беренче гасыр кешеләре, үз халкыбызның, үз туган ягыбызның гореф-гадәтләрен ихтирам итеп яшәргә тиешбез.
