Увертюра – фантазия «Ромео и Джульетта» написана Чайковским в сонатной форме и имеет несколько частей -
Вступление-Экспозиция-Разработка-Реприза- Кода
Увертюра начинается тревожным вступлением. В его звучании, воспринимаемом как грозный, злой рок, предопределяется трагический исход событий.
Внимательное вслушивание в первую тему увертюры-фантазии позволяет познакомиться с одним из действующих лиц трагедии Шекспира – монахом, патером Лоренцо, от лица которого Чайковский ведёт дальнейший рассказ о происходящих событиях.
Образ патера Лоренцо характеризуется композитором музыкой хорального склада, которая звучит неторопливо, сосредоточенно, как неторопливое шествие, в минорном ладу, передавая характер священнослужителя, предпринявшего попытку своими действиями соединить сердца любящей юной четы.
Объяснение:
Җиңү көне, ул ничек ерак иде,
- Учакта күмер эри.
Верстлар, кызынучылар, тузаннар бар иде, —
Бу көнне без мөмкин кадәр якынайттык.
Кыстыргыч:
Бу Җиңү көне дары белән пропах,
Бу бәйрәм-висклар белән бергә үрелеп барды.
Бу шатлык күз яшьләреннән.
Җиңү Көне! Җиңү Көне! Җиңү Көне!
Мартен мичләре янында көннәр һәм төн
Безнең Ватан күзләрне йоммады.
Көн - төн сугыш авыр барды —
Бу көнне без мөмкин кадәр якынайттык.
Кыстыргыч:
Бу Җиңү көне дары белән пропах,
Бу бәйрәм-висклар белән бергә үрелеп барды.
Бу шатлык күз яшьләреннән.
Җиңү Көне! Җиңү Көне! Җиңү Көне!
Исәнме, әни, без барыбыз да әйләнеп кайтмадык…
Яланаяк чабарга иде!
Европаның ярты җире, ярты җире узды, —
Бу көнне без мөмкин кадәр якынайттык.
Кыстыргыч:
Бу Җиңү көне дары белән пропах,
Бу бәйрәм-висклар белән бергә үрелеп барды.
Бу шатлык күз яшьләреннән.
Җиңү Көне! Җиңү Көне! Җиңү Көне!
Бу Җиңү көне дары белән пропах,
Бу бәйрәм-висклар белән бергә үрелеп барды.
Бу шатлык күз яшьләреннән.
Җиңү Көне! Җиңү Көне! Җиңү Көне!