Импрессионизм (франц. impressionnisme, от impression — впечатление) — художественное течение, возникшее в 70-х гг. XIX века во французской живописи, а затем проявившееся в музыке, литературе, театре. Выдающиеся живописцы-импрессионисты (К. Моне, К. Писарро, А. Сислей, Э. Дега, О. Ренуар и др.) обогатили технику изображения живой природы во всей её чувственной прелести. Сущность их искусства — в тончайшей фиксации мимолётных впечатлений, в особой манере воспроизведения световой среды с сложной мозаики чистых красок, беглых декоративных штрихов. Музыкальный импрессионизм возник в конце 80 — начале 90-х гг. Своё классическое выражение он нашёл в творчестве К. Дебюсси.
Применение термина "импрессионизм" к музыке во многом условно: музыкальный импрессионизм не вполне аналогичен одноимённому течению в живописи. Главное в музыке композиторов-импрессионистов — передача настроений, приобретающих значение символов, фиксация едва уловимых психологических состояний, вызванных созерцанием внешнего мира. Это сближает музыкальный импрессионизм с искусством поэтов-символистов, для которого характерен культ "невыразимого". Термин "импрессионизм", применявшийся музыкальными критиками конца 19 в. в осуждающем или ироническом смысле, позднее стал общепринятым определением, охватывающим широкий круг музыкальных явлений рубежа 19-20 вв. как во Франции, так и в др. странах Европы.
Объяснение:
Халық арасында күй өнерінің саз-сарындары бойынша айырып тану үшін «төкпе күй» және «шертпе күй» деген атаулар қолданып жүр. Ақселеу Сейдімбектің айтуынша, «төкпе», «шертпе» сөздері жеке күйлердің табиғатына қатысты анықтауыш бола алар. Ал, тұтас бір күйшілік мектептің қасиет – болмысына анықтауыш бола алмайды. Себебі, тұтас бір өңір – аймақта қалыптасқан күйшілік мектептер былай тұрсын, бір ғана күйші-композитор туындыларында шертіп тартылатын күй де, дауылдата төгіп тартылатын күй де кездеседі. Мәселен, бір ғана Тәттімбеттің «Саржайлау», «Былқылдақ», «Сылқылдақ» шертіп тартылса, «Бес төре» күйі жігерлі серпінмен тартылады. Оны былай қойғанда, жалқы тұрған бір ғана күйдің өн бойыныңда бірте шертіп қағуды, бірте серпе төгіп қағуды, енді бірде іліп қағуды қажет ететін сәттер бар. Мәселен, Әшімтайдың «Қоңыр қаз», Дайрабайдың «Дайрабай» сияқты күйлері сол бір ғана күйдің өн бойында бірісе шертіліп, біресе дауылдата
