Әдәпле кеше нинди була?
Бу соравның җавабы бик күп тәшенчәләргә ия. Әдәпле кеше дибез икән, ул безнең күз алдына барыннан да бигрәк, тәрбияле, инсафлы булып килеп баса. Ул — кешелекле дә, белемле дә, укымышлы да һәм алай гына дамы әле!.
Әйдәгез соң, бергәләп әдәпле кешеләрдә булырга тиешле тагын кайбер сыйфатларны тәфсилләп, киңрәк итеп искә төшереп карыйк.
Әйе, әдәпле кеше:
- Башкалардан үзен өстен итеп куймый. Әлкән яшьтәге кешеләргә, мохтаҗларга, гарипләргә һәрвакыт ярдәмчел, ихтирамлы һәм ихлас мөнәсәбәттә була.
- Кеше хәленә керә, бүтәннәрне беркайчан да кыен хәлдә калдырмый. Һич кайчан тавыш күтәреп сөйләшми, тупас яки ямьсез сүзләр әйтми, ялганлашуга юл куймый, әйткән сүзен үти, вәгъдәсендә тора.
- Кеше сөйләгәндә игътибар белән тыңлый һәм кирәк чакта гына сүзгә кушыла.
- Башкаларны рәнҗетергә яки кимсетергә ирек бирми.
- Гайбәт сөйләми, мактанмый, шапырынмый, үзен тыйнак тота.
- Кешеләр белән һичкайчан үзен эрегә куеп яки тупас сөйләшми. “Борчуым өчен гафу итегез”, “Рәхим итегез”, “Рәхмәт” кебек тылсымлы сүзләрне урынлы куллана белә.
- Башкаларның шәхси милкенә, байлыгына саклык белән карый, көнчелек, нәфес чире белән авырмый. Үз милкенең кадерен саклый.
- Башкалардан кызгандыру өчен үзен мескен хәлгә төшерми, юк-бар сәбәпләр табып, читтән теләктәшлек, ярдәм эзләми.
- Гадел, саф күңелле, намуслы, эчкерсез, сабыр булу — әдәпле кешене бизи торган сыйфатлар. Әдәпле кеше, гомумән, һәрьяклап җыйнак, пөхтә була. “Холкы күркәм, күңеле яхшы кеше белән җиңел яшәп була”,—ди халкыбыз.
Әдәпле булу өчен ни кирәк?
Әдәплелек — кеше белән аралаша белү.
Әдәпле булу — кешеләргә игътибарлы, инсафлы булу.
Һәркем башка кешеләрдән игътибар, игелеклек, ягымлы караш һәм хөрмәт көтә. Беркемнең дә начар сүз ишетәсе килми.
Ләкин моның сере шунда, үзе инсафлы, тәрбияле, яхшы кешеләргә генә кешеләр һәрвакыт яхшылык белән җавап бирәләр.
Әдәпле кешене генә барысы да ярата, хөрмәт итә. Андыйларның ышанычлы якын дуслары була, алар белән ул бервакытта да ямансуламый, күңелсезлеккә бирелми.
Хәер, әдәпле, чын тәрбияле баланың ямансулап торырга вакыты да калмый. Чөнки ул ныклы режим белән яши.
Иртән иртүк күнегүләр ясый, юына. Аннан соң урын-җирен җыештыра. Пөхтә итеп киенә. Аннан әнисенә, әбисенә иртәнге аш әзерләргә һәм табын җыярга булыша.
Тәрбияле бала гөлләргә су сибәр, йортта булган терлекләрне карар. Киемен чистартырга да иренмәс. Әдәпле кеше һәрвакыт үзенең якыннары, дуслары турында кайгыртып яши, аларга ярдәм итәргә әзер тора.
Гражданский брак.
Немного из истории, понятие «гражданский брак» возникло очень давно. «Совместное жительство» зародилось еще в ХVI веке в Нидерландах. Люди разных вероисповеданий не могли обвенчаться, поэтому их союз узаконивала не церковь, а власть. В нашей стране гражданский брак возник только после революции 1917 года по причине отделения церкви от государства, когда венчание утратило законные основания.
В российском законодательстве «гражданский брак» означает законный брак. Но на деле «гражданский брак» в России означает простое сожительство мужчины и женщины. Зарегистрированные отношения бояться больше мужчины, нежели сами женщины, оба представителя бояться какой-то ответственности. Что это за ответственность такая? Первое это отношение между молодой парой, то есть будут ли парень и девушка любить друг друга всю свою жизнь, где гарантия? Допустим, что поженились молодая пара. Может поначалу всё будет хорошо, но потом начнутся скандалы, ругательства друг на друга и, в конце концов, измены друг другу. Каким надо быть безумцев верить в вечную любовь. На второй план перемещается экономика семь, то есть у пары становиться всё общее, а в случае развода это придётся, как то делить. Так что зарегистрированный брак пугает и парней и девушек. Буду откровеннен: большинство женщин предпочитают жить в законном супружестве. Однако, найдется много желающих «проверить свои чувства» (пожив в браке гражданском), но всё же найдутся и отдельные персоны прекрасного пола. Я думаю, что любая независимая женщина не откажется от возможности создать нормальную семью, где будет царить согласие, гармония и любовь. Якобы так и будет, только не на нашей планете. Программа женщины заложена на подсознательном уровне, если не на уровне ДНК — выносить, родить, выкормить, воспитать ребенка. Процесс весьма длительный, большинство женщин выпадают из активной общественной жизни, и шанс обеспечить себя и ребенка самостоятельно значительно уменьшается. Законное супружество дает женщине больше уверенности в будущем. Женщине абсолютно не понятно: если штамп в паспорте не имеет значения, так какая разница, если он там будет? Почему мужчина не желает регистрировать отношения, если девушка его полностью устраивает, и он даже не против иметь общих детей? Страх, собственная не выгода или полная независимость и свобода. Так и есть каждый стремиться быть свободным и независимым. В это и заключается особенность гражданского брака!