наверное, каждый человек хотя бы один раз в жизни задумывался над тем, для чего ему нужна работа. мы рождаемся и воспитываемся родителями, получая с малых лет установку – трудиться необходимо. а для того чтобы карьерная лестница взлетала в небеса от головокружительного успеха, нужно учиться.
поэтому в статье мы попробуем ответить на вопрос: «зачем человек трудится? »с самого начала наши древние предки работали. труд составлял неотъемлемую часть их жизни. тогда в основном он был направлен на собирательство, охоту и прочие способы добывания пищи. и лишь значительно позже, с развитием
земледелия и животных, труд стал образом жизни. он крепко привязывал людей к одному месту. но зачем человек трудится? как это отражается на потомках, обществе в целом и что будет, если жить без работы? об этом мы и поговорим.для полноты картины нужно упомянуть и фактор чистого выживания. дело в
том, что без труда или работы крайне сложно выжить в любом обществе, будь оно цивилизованное, где рабочий процесс вознаграждается деньгами, либо первобытное, в котором его результатом становится найденная или пойманная еда. и дело не только в личной сытости. если снова посмотреть, например, на
далёких предков, то там человеку для завоевания благосклонности женщины нужно было её чем-то одаривать. а позже, с развитием социального строя, и кормить своих детей. но зачем человек трудится ещё? ещё в эпоху ренессанса стало ясно – никакое нормальное развитие общества без культуры и искусства
невозможно. конечно, на первый взгляд, связь между ними не так очевидна, но на самом деле они имеют огромное значение. кстати, первые музыкальные инструменты и фигурки животных, найденные при раскопках, имеют возраст примерно 70-73 тысячи лет. так что человек, который пишет портеры и книги или
сочиняет стихи, выполняет не менее важную работу, чем землепашец или рабочий завода. теперь мы поняли, зачем человек трудится. он создаёт красоту, воспитывая в других чувство эстетики.
Стилистика ғылымында оның көптеген түсінігі бар. Олай болу себебі, біріншіден, стилистика ғылымының тарихи даму жағдайымен түсіндірілсе, екіншіден, «стиль» ұғымының күрделілігінен туындайды [1;22]. Стиль – латынша stylos (қазақша – жазу құралы) деген сөз. Латын тілінде кейіннен стиль сөзі «жазу мәнері» деген мағынада қолданылатын болған [2;4]. Стилистика – ең алдымен стиль туралы ғылым. Стиль деп белгілі бір тілдегі лексикалық, грамматикалық және фонетикалық тәсілдердің қолданылу принциптерін айтамыз. Бір ұғымды айтып, не жазып жеткізу үшін қажетті тілдік тәсілдерді сұрыптап қолдануға болады [2;5].
Дәстүрлі практикалық стилистикада «стиль» термині тілдің нормативті-стилистикалық ережелеріне сәйкес келу дәрежесін білдіреді (мысалы, «жақсы стиль», «жаман стиль»). Стиль терминінің кең мағынасы – сөйлеу мәнерін білдіріп келсе, тар мағынасы – жеке шығарманың немесе жазушы шығармашылығының тілдік ерекшелігі (көркем әдебиет стилистикасы тұрғысынан алғанда) дегенді білдіреді. Соңғы мағынасында «стиль» термині әдебиеттік стилистикада да қолданылады.
Барлық жағдайда да «стиль» термині тәлдәк қолданымға байланысты айтылады. Стильді тілдің стилистикалық бояуға ие құралдарының жиынтығы ретінде түсіну тілдік құрылымның стилистикалық белгілеріне арнайы назар аударудан туған түсінік.
Ғылымда «тіл стилі», «сөйлеу стилі» ұғымдары да бар. Тіл стильдері мен сөйлеу стильдерінің ерекшеліктері тіл мен сөйлеудің ерекшеліктеріне сәйкес келеді. Тіл – қатынас құралы, сөйлеу – сол құралдың іске асуы, яғни белгілі бір қызметтегі көрінісі. Сондықтан сөйлеу стильдері дегенді тіл стильдерінің іске асуының нәтижесі, іс жүзіндегі көрінісі деп қарауға болады. Сөйлеу стильдері әр уақытта жанрлармен байланысты болып келеді.
Тіл стильдері, сөйлеу стильдері, сөйлеу жанрлары арасындағы тәуелділікті мынадан байқауға болады. Тіл стильдері сөйлеу стильдерімен сәйкесті болса, соңғыларының нақты көрінісі сөйлеудің әртүрлі композициялық формаларында немесе жанрларында жүзеге асады.
