Посієш вчинок - збереш звичку. Спочатку зробиш малесенький вчинок, а потім це приростає звичку. Наприклад, коли ти один раз щось вкрав в магазині, скоріш за все це тобі обійдеться, але потім, коли це приростає звичку, тебе можуть спіймати, бо ти не зможеш вже контролювати звичку.
Посієш звичку - пожнеш характер. Ми всі люди, і всі ми різні. Але дещо в нас є спільне - ми не можемо контролювати свій характер. Характер закладається з дитинства, з самого раннього віку.
Посієш характер - збереш долю. Саме такі наслідки тебе чекають, якщо не будеш себе виховувати.
Люби і цінуй себе, але не забувай про моральну цінність ближніх!
Ғылым адамзат қоғамының ерте дәуірінен, а ң танымдық және өндірістік қажеттілігінің арасы ажырамай тұрған кезеңнен бастау алады. Ежелгі Шығыста (Бабыл, Мысыр, Үндістан, Қытай) болашақ ғылымға негіз болған білімнің алғашқы нышандары қалыптасты. Оның алғышарты ретінде мифологияны атауға болады. Онда алғаш қоршаған орта туралы бүтін, тұтас, жан-жақты танымдық жүйе қалыптастыруға ұмтылыс болды. Бірақ танымның бұл формасы өзінің діни-антро сипатына байланысты нағыз ғылымнан алшақ жатқан еді.Ғылымды қалыптастыру – мифологиялық жүйені сынау мен бұзуды талап етті.Орта ғасырларда ғылымның дамуына Шығыс, араб елдері Орта Азия ғалымдары (әл-Фараби, Әбу Әли ибн Сина, Ибн Рушд, Бируни, Махмұт Қашқари, Жүйнеки, т.б.)
Автономное существование человека в природных условиях может быть добровольным или вынужденным.
Добровольная автономия – это ситуация, когда человек или группа людей по собственной воле, с определенной целью, на определенное время переходит на самостоятельное существование в природных условиях.
Вынужденная автономия – это ситуация, когда человек случайнов силу не зависящих от него обстоятельств оказывается в природной среде и вынужден самостоятельно обеспечивать свои жизненные потребности, чтобы выжить и вернуться к людям.
Человек и природа неразделимы, человек – неотъемлемая часть природной среды и не может существовать вне ее.