Нұр-Сұлтан (бұрынғы атаулары: Ақмолинск, Целиноград, Ақмола, Астана) — 1997 жылғы 10 желтоқсаннан бастап Қазақстан Республикасының елордасы. Акмолинск қала мәртебесін 1862 жылғы 26 қыркүйекте алды. 2020 жылғы 1 қаңтар жағдайы бойынша қала түрғындар саны 1 136 008 адам, бұл Алматыдан кейінгі Қазақстандағы екінші көрсеткіш. Қала Қазақстанның орталық бөлігінің солтүстігінде Ақмола облысында, Есіл өзенінің алабындағы өзен маңы жазықтығында орналасқан. Миллионер қаласы мәртебесіне 2017 жылдың маусымында қол жеткізілді, ол кезде тұрғындар саны 1 002 874 тұрғын болды. Нұр-Сұлтан елдің солтүстігінде Есіл өзенінің жағасында орналасқан. Әкімшілік жағынан қала 4 ауданға бөлінген.
Қазақстанның заманға лайық жаңа астанасын салу идеясы Мемлекеттің бірінші президенті Нұрсұлтан Назарбаевқа тиесілі. Елорданы Алматыдан Ақмолаға ауыстыру туралы шешімді Қазақстан Республикасы Жоғарғы Кеңесі 1994 жылы 6 шілдеде қабылдады. Астананы ресми көшіру 1997 жылғы 10 желтоқсанда жүзеге асты. Президенттің 1998 жылғы 6 мамырдағы Жарлығымен Ақмоланың атауы Астана болып өзгертілді. Жаңа астананың халықаралық тұсаукесері 1998 жылғы 10 маусымда өтті. 1999 жылы Астана ЮНЕСКО шешімімен «Бейбітшілік қаласы» атағын алды. Қазақстанның бас қаласы 2000 жылдан бастап Астаналар мен ірі қалалардың халықаралық ассамблеясының мүшесі.
2019 жылы 20 наурызда Қазақстанның жаңа президенті Қасым-Жомарт Тоқаев қаланың атын экс-президент Н.Назарбаевтың құрметіне Нұр-Сұлтан деп өзгертуге бұйрық берді.
Азияның ең солтүстігінде орналасқан елорда. Қала төрт ауданнан — «Алматы», «Сарыарқа», «Есіл» және «Байқоңыр»[1] ауданынан тұрады.
Сочинение-описание ВНЕШНОСТИ человека. Тема сочинения Моя подруга Елена. У меня есть верная подруга с красивым именем Елена. Она невысокая на рост, кареглазая, чернобровая. На белом лице едва заметные веснушки. Большие карие глаза обрамлены длинными пушистыми ресницами. Из уст никогда не сходит веселая улыбка. Когда она смеется, ее немного курносенький нос смешно сморщивается. Она очень опрятная: платьице на ней выглажено, в портфеле всегда все аккуратно составлено. Елена - искренняя подруга. Между нами никогда нет секретов. Вдвоем мы читаем книжки, ходим в библиотеку, готовим домашние задачи. Когда я болею, она всегда приходит ко мне после уроков, рассказывает о школе, о своих приключениях. Но интереснейшее она рассказывает о новых прочитанных книжках. Тогда в ее глазах вспыхивает какой-либо странный огонек. И хочется слушать ее, слушать без конца. Елена не сторонится работы и, только что придет домой со школы, сразу прибирает в комнате. Я очень люблю свою подругу за ее чуткость, доброжелательность, душевную чистоту.
Объяснение:
