Сочинение: "Эмоции и чуства"
Чалавек вельмі пачуццёвае стварэнне. А з яе пастаянных патрэб з'яўляецца выказванне сваіх эмоцый. Вядома, ёсць розныя людзі. У кожнага свой характар, свая натура. У залежнасці ад гэтага кожны выказвае свае пачуцці ў рознай ступені і па-свойму. Лягчэй жывецца чалавеку, які лёгка ўсе пачуцці, і лютасьць, і весялосць, можа паказаць, вывесці з сябе. Хоць у вельмі эмацыйных людзей нямала праблем ўзнікаюць з-за запальчывасці або плаксівасці. Аднак выплюхнуць эмоцыі дапамагаюць захаваць больш ці менш ураўнаважанае душэўны стан. Чалавек можа вельмі шмат эмоцый выпырскваць, але ўнутры заставацца спакойным. Справа складаецца інакш у супрацьлеглага тыпу людзейПеревод: Человек очень чувственное создание. Одной из ее постоянных нужд является выражение своих эмоций. Конечно, есть разные люди. У каждого свой характер, своя натура. В зависимости от этого каждый выражает свои чувства в различной степени и по-своему. Легче живется человеку, который легко все чувства, и ярость, и веселье, может показать, вывести из себя. Хотя у очень эмоциональных людей немало проблем возникают из-за вспыльчивости или плаксивости. Однако выплеснутые эмоции сохранить более или менее уравновешенное душевное состояние. Человек может очень много эмоций выпрыскивать, но внутри оставаться спокойным. Дело состоит иначе у противоположного типа людей
Я хачу расказаць Вам аб самім лепшым месцы на зямлі. Гэта мая Беларусь.
Хто аднойчы пабываў у нас, на нашай гасціннай, хай і не зусім багатай рэсурсамі зямлі, той ніколі не забудзе добры, талерантны , спагадны народ — беларусаў.
Так, у нас няма нафты і газу, (хоць можа проста не знайшлі яшчэ , нікеля і жалеза, але затое ў нас выдатная прырода, вельмі прыгожыя азёры, а якія там у нас санаторыі! Беларусам туды патрапіць немагчыма. На шмат месяцаў наперад раскупляюць пуцёўкі расіяне.
А людзі! Вядома, мы не такія раскаваныя як расейцы, не такія вясёлыя, як украінцы, не такія гарачыя як грузіны, не такія спакойныя як прыбалты. Мы не лепш і не горш. Мы іншыя. Добрыя і шчырыя, спагадлівыя і сардэчныя. І паверце мне, вельмі разумныя.
Мой родны Бабруйск з кожным годам становіцца больш прыгожым. А Менск у нас які прыгажун!
Жыць у Беларусі — гэта не проста жыць і належаць вызначанага дзяржаве свету, трэба любіць традыцыі, звычаі, ведаць культуру і мастацтва гэтай краіны. Шанаваць і берагчы прыроду і помнікі архітэктуры, каб захаваць іх для будучых пакаленняў такімі, якія яны ёсць, выдатныя, загадкавыя і якія радуюць вочы рускага чалавека і не толькі.
Роднае месца — гэта там, дзе цябе любяць і чакаюць. Куды прыходзіш і не можаш знайсці, дзе яно канчаецца. Калі адчуваеш перад веліччу і значэннем Радзімы сваё нікчэмнасць , бо, калі кахаць, то — не даводзіць да агульнага. Не дарма, існуе столькі выказванняў вядомых людзей з нагоды Радзімы, абавязку перад Радзімай і любові да яе.
На жаль, у нашым сучасным свеце ўсё нашмат складаней, ёсць людзі, якія пойдуць на ўсё дзеля сваёй краіны, а ёсць здраднікі, якія яе прадаюць.
Мая Радзіма — гэта прыгожая Беларусь. Гэта тое месца, куды я вяртаюся і яна заўсёды мне рада. Яна мяне спарадзіла і выхавала. І я вельмі ўдзячная лёсу, што я нарадзілася беларускім чалавекам, у гэтым ганарлівым сэнсе слова.