М
Молодежь
К
Компьютеры-и-электроника
Д
Дом-и-сад
С
Стиль-и-уход-за-собой
П
Праздники-и-традиции
Т
Транспорт
П
Путешествия
С
Семейная-жизнь
Ф
Философия-и-религия
Б
Без категории
М
Мир-работы
Х
Хобби-и-рукоделие
И
Искусство-и-развлечения
В
Взаимоотношения
З
Здоровье
К
Кулинария-и-гостеприимство
Ф
Финансы-и-бизнес
П
Питомцы-и-животные
О
Образование
О
Образование-и-коммуникации

Камедыя Я. Купалы “Паўлінка”
Частка А
1.Час напісання п’есы: 1) 1906 г.; 2) 1912 г.; 3) 1916 г.; 4) 1910 г.; 5) 1909 г.
2.Першая пастаноўка п’есы адбылася: 1) 21 лютага 1913 г. у Санкт-Пецярбургу; 2) 3 снежня 1914 г. у Мінску; 3) 27 студзеня 1913 г. у Вільні; 4) 17 верасня 1912 г. у Маскве; 5) 3 мая 1944 г. у Томску.
3.Колькі актаў у камедыі? 1) 1; 2) 2; 3) 3; 4) 4; 5) 5.
4.Колькі герояў у творы? 1) 5; 2) 7; 3) 6; 4) 3; 5) 4.
5.Па чыім даносе арыштавалі Якіма Сароку? 1) А. Быкоўскага; 2) С. Крыніцкага; 3) П. Пустарэвіча; 4) Альжбеты; 5) Агаты.
6.Хто па прафесіі Якім Сарока? 1) судовы следчы; 2) землямер; 3) урач; 4) настаўнік; 5) музыкант.
7.Каму належаць выслоўі? 1) “каханенькая, родненькая” __; 2) “тудэма-сюдэма”__; 3) “вось-цо-да”__; 4) “Вот так на ўсе бакі дзеўка!.. як сторублёвая кабыла” __; 5) “Як зязюлька, праз акно фырр, а пятух цап, а поп крапілам пырсь!” __. 1) А. Быкоўскаму; 2) С. Крыніцкаму; 3) Якіму Сароку; 4) Агаце; 5) Пранцісю Пустарэвічу.
8.Дапоўніце фразы:
а) П а ў л і н к а (да музыкаў). Мацуйцеся, мацуйцеся, музыканцікі. А то ўжо ногі чэшуцца. Так і хочацца з панам Адольфам сыпнуць “Лявоніху”. А д о л ь ф. Фі! Я _ _
б) П а ў л і н к а. Ізноў скруціў (папраўляе). Вось гэтак было, гэтак біць трэба, а з гэтай хаджу, і пан Адольф ізноў _
в) С ц я п а н. Ты гэта, каханенькая, родненькая, куды манілася ляцець? П а ў л і н к а. Я!..Я!..хацела замуж ісці. С ц я п а н і А л ь ж б е т а. Праз вакно?! П а ў л і н к а. А што ж, калі _ _
9.Які герой з’яўляецца ў п’есе толькі адзін раз? _
10.Як Сцяпан Крыніцкі называе Якіма? _
11.Пазнайце героя па яго выказванні:
а) “Бацькі спачатку пазлуюць, пазлуюць трохі і адпусцяцца, – ведама, бацькоўскае сэрца”_
б) “Выбачайце, выбачайце, каханенькая, родненькая, адно не скажыце, што ўсяго было ўдаволь, толькі прынукі не было” _
в) ”Собственно, ці свінні елі, ці шляхта папасавалася – гэтак, вось-цо-да, стол выглядае, пане дабрудзею” _
г) “Э-э! Я думала, хто там! Ажно нічога людскага. Толькі ездзіць ды нюхае, якая дзяўчына пасагу больш мае, а сам дык голы, як бізун” _
д) “Але, але! Калісь былі ўсе мужыкі, ну дык цяпер кожны чалавек мужыцкага роду, хоць каторы і прыкідваецца панам ці графам. Ды і што гаварыць! Адам і Ева і то былі мужыкамі” _
е) “Ціха, мае дзеткі, ціха. Не гаруй, не маркоцься, міленькая, вельмі. Неяк жа ды будзе. Бог найвышэйшы, тудэма-сюдэма, міласэрны, і аб тваёй тут цяжанькай долі не забудзецца” _
ж) “Хэ-хэ-хэ! Я да ўсякай патраплю падлізацца” _
12.Пазнайце героя па яго кароткай характарыстыцы:
а) добрая і спагадлівая жанчына, якая любіць дачку, але ва ўсім падпарадкоўваецца мужу _
б) інтэлігентны чалавек, змагар за інтарэсы люду_
в) збяднелы шляхціц, які, аднак, не ганарыцца сваім паходжаннем, любіць роднае, беларускае _
г) абмежаваны чалавек з велізарнымі прэтэнзіямі і мізэрнымі магчамасцямі _
д) прыгожая, разумная, актыўная ў абароне свайго шчасця _
е) небагаты шляхціц, клапатлівы бацька, някепскі гаспадар, аднак яму ўласціва фанабэрыстасць і жаданне выдаць дачку за “панка” _
ж) знешне суровая і грубая, аднак добрая і чулая да іншых жанчына _
Частка В
1.Дзе і калі адбываюцца падзеі ў творы?_ _
2.Якія падзеі складаюць сюжэт твора? _ _
3.Якія словы найлепш характарызуюць Паўлінку як асобу дзейсную, актыўную, бескампрамісную? _

👇
Ответ:
BOLYUBASH1337
BOLYUBASH1337
10.05.2020

1. 2) 1912г.

2. 3) 27 студзеня 1913 г. у Вільні

3. 2) 2 акты

4. 2) 7 герояу

5. 2) С.Крынiцкага

6. 4) настаунiк

4,6(48 оценок)
Открыть все ответы
Ответ:
pavlova62
pavlova62
10.05.2020
У свеце чалавек не адзінокі, яго акружаць іншыя людзі. Ёсць бацькі, якія аб ім клапоцяцца, сваякі, браты і сёстры. А яшчэ ў чалавека ёсць сябры. І як выдатна, калі яны сапраўдныя! Каго ж можна назваць сапраўдным сябрам? Я лічу, што гэта чалавек, які заўсёды гатовы прыйсці табе на дапамогу, выручыць з любой бяды. Нездарма народная мудрасць абвяшчае: “Сябар пазнаецца ў бядзе”. Але я лічу, што сябар пазнаецца яшчэ і ў радасці. Сапраўдны сябар можа шчыра парадавацца тваім поспехам, дасягненням. Ён ніколі не будзе зайздросціць, бо зайздрасць – гэта вельмі дрэннае якасць характару. Зайздрасць не толькі разбурае самога чалавека, але і робіць балюча людзям, якія яго атачаюць. Я перакананы, што сапраўдная сяброўства можа быць толькі паміж роўнымі людзьмі. Гэта зусім не азначае, што ў іх павінна быць аднолькавая колькасць матэрыяльных даброт. Я кажу аб тым, што ў сяброўстве няма месца суперніцтва. Сапраўдны сябар заўседы паважае тваё меркаванне. Вядома ж, ён не павінен падзяляць усе твае погляды, бо кожны чалавек мае права на ўласны пункт гледжання. Мне здаецца, што сапраўдны сябар гэта той, хто можа адкрыта паказаць на твае недахопы, дапамагчы ад іх пазбавіцца. Сапраўдных сяброў не бывае шмат. Народная мудрасць гаворыць: “Няма сябра – шукай, а знайшоў – беражы”. Здараецца так, што за ўсе жыццё чалавек не знаходзіць сапраўдных сяброў. Я думаю, што вінаваты ён сам. Сябраваць трэба вучыцца з самага дзяцінства. Сяброўства – бясцэнная рэч на зямлі, яе нельга купіць, яе можна зарабіць сіламі сваей душы. Мая жыцце толькі пачынаецца. У мяне, вядома ж, ёсць знаемыя, з якімі я маю зносіны, але сапраўдны сябар ўсяго адзін. Яго клічуць Ілля. На жаль, ён пераехаў жыць у іншы горад, як гэта часта здараецца ў сем’ях вайскоўцаў. Але хоць мы далёка адзін ад аднаго, мы працягваем размаўляць. Бо для сапраўднага сяброўства няма межаў часу і прасторы, яно жыве ў нашым серцы.Каб не было сапраўднага сяброўства, то ва ўсім свеце панавалі пагром і вайна. Але сапраўднае сяброўства ў цяперашні час рэдкая з’ява. Можна здавацца лепшым сябрам, але не быць ім. Сапраўднае сяброўства – гэта, перш за ўсе, упэўненасць у тым, што чалавек, якога ты лічыш сваім сябрам, не пакіне і не здрадзіць ў цяжкую хвіліну, будзе трымаць у таямніцы тое, што ты яму сказаў. Вось гэта самае галоўнае ў сапраўдным сяброўстве для мяне! Сапраўдны сябар ніколі не параіць нічога дрэннага, і будзе старацца зрабіць усе, каб табе было лепей. Так, на зямлі заўсёды знойдзецца той, каго можна будзе назваць сапраўдным сябрам. На ўсей працягласці твайго жыцця вы разам будзеце пераадольваць цяжкія перашкоды на вашым шляху, будзеце ўсе рабіць разам. Сапраўдны сябар – гэта назаўсёды, каб ні здарылася! Нават калі вас разлучыць лёс, то на сэрцы застануцца прыемныя ўспаміны аб гэтым чалавеку!
4,6(70 оценок)
Ответ:
123456782121
123456782121
10.05.2020
У свеце чалавек не адзінокі, яго акружаць іншыя людзі. Ёсць бацькі, якія аб ім клапоцяцца, сваякі, браты і сёстры. А яшчэ ў чалавека ёсць сябры. І як выдатна, калі яны сапраўдныя! Каго ж можна назваць сапраўдным сябрам? Я лічу, што гэта чалавек, які заўсёды гатовы прыйсці табе на дапамогу, выручыць з любой бяды. Нездарма народная мудрасць абвяшчае: “Сябар пазнаецца ў бядзе”. Але я лічу, што сябар пазнаецца яшчэ і ў радасці. Сапраўдны сябар можа шчыра парадавацца тваім поспехам, дасягненням. Ён ніколі не будзе зайздросціць, бо зайздрасць – гэта вельмі дрэннае якасць характару. Зайздрасць не толькі разбурае самога чалавека, але і робіць балюча людзям, якія яго атачаюць. Я перакананы, што сапраўдная сяброўства можа быць толькі паміж роўнымі людзьмі. Гэта зусім не азначае, што ў іх павінна быць аднолькавая колькасць матэрыяльных даброт. Я кажу аб тым, што ў сяброўстве няма месца суперніцтва. Сапраўдны сябар заўседы паважае тваё меркаванне. Вядома ж, ён не павінен падзяляць усе твае погляды, бо кожны чалавек мае права на ўласны пункт гледжання. Мне здаецца, што сапраўдны сябар гэта той, хто можа адкрыта паказаць на твае недахопы, дапамагчы ад іх пазбавіцца. Сапраўдных сяброў не бывае шмат. Народная мудрасць гаворыць: “Няма сябра – шукай, а знайшоў – беражы”. Здараецца так, што за ўсе жыццё чалавек не знаходзіць сапраўдных сяброў. Я думаю, што вінаваты ён сам. Сябраваць трэба вучыцца з самага дзяцінства. Сяброўства – бясцэнная рэч на зямлі, яе нельга купіць, яе можна зарабіць сіламі сваей душы. Мая жыцце толькі пачынаецца. У мяне, вядома ж, ёсць знаемыя, з якімі я маю зносіны, але сапраўдны сябар ўсяго адзін. Яго клічуць Ілля. На жаль, ён пераехаў жыць у іншы горад, як гэта часта здараецца ў сем’ях вайскоўцаў. Але хоць мы далёка адзін ад аднаго, мы працягваем размаўляць. Бо для сапраўднага сяброўства няма межаў часу і прасторы, яно жыве ў нашым серцы.Каб не было сапраўднага сяброўства, то ва ўсім свеце панавалі пагром і вайна. Але сапраўднае сяброўства ў цяперашні час рэдкая з’ява. Можна здавацца лепшым сябрам, але не быць ім. Сапраўднае сяброўства – гэта, перш за ўсе, упэўненасць у тым, што чалавек, якога ты лічыш сваім сябрам, не пакіне і не здрадзіць ў цяжкую хвіліну, будзе трымаць у таямніцы тое, што ты яму сказаў. Вось гэта самае галоўнае ў сапраўдным сяброўстве для мяне! Сапраўдны сябар ніколі не параіць нічога дрэннага, і будзе старацца зрабіць усе, каб табе было лепей. Так, на зямлі заўсёды знойдзецца той, каго можна будзе назваць сапраўдным сябрам. На ўсей працягласці твайго жыцця вы разам будзеце пераадольваць цяжкія перашкоды на вашым шляху, будзеце ўсе рабіць разам. Сапраўдны сябар – гэта назаўсёды, каб ні здарылася! Нават калі вас разлучыць лёс, то на сэрцы застануцца прыемныя ўспаміны аб гэтым чалавеку!
4,7(16 оценок)
Это интересно:
Новые ответы от MOGZ: Беларуская мова
logo
Вход Регистрация
Что ты хочешь узнать?
Спроси Mozg
Открыть лучший ответ