Question

Кто сделает? ? щам много ! варыянт 2 а1. адзначце нумары скпаданых сказаў.  мы сабраліся i, як толькі пачало брацца на дзень, рушылі ў дарогу. каламутная вада ў лужыне ад напору ветру аж выплесквалася з дарогі і пырскала на ўзмежак бруднымі кроплямі. нібы толькі што народжаная, свеціцца аксамітнай свежасцю атава. надол,ледзь чутна шапочучы, сыпаўся часам дробны, як крупы, сняжок. сырыя вятры доўгай восені, якія заўсёды надакучліва шумелі ў голлі бярозы і секлі мне ў твар кроплямі дажджу, сёння эамоўклі. людзі замітусіліся, заспяшаліся так, быццам неспадзеўкі здарыўся . а2. адзначце нумары сказаў, у якіх перад злучнікам (на месцы пропуску ) трэба паставіць коску.  усцяж дарогі ўздымаліся стромкія хвоі_ ды чарнелі купы кустоў, падобныя на нейкія прывіды. у хатах эапальваліся лямпы_ і праз сетку дажджу вокны расплываліся ў жоўтыя шырокія кругі. калі-нікалі праляціць з піскам кажан_ або прашугаюць чарадою спалоханыя птушкі. на беларускім палессі цякуць поўныя рэкі_ ды густа стаяць лясы. хутка дарога размякла, ператварыўшыся ў густую кашу_ і машына спынілася. са эбажыны даверліва пазіралі на нас васількі_ і там-сям, нібы кроплі крыві, гарэлі палявыя макі. аз. адзначце нумары сказаў, у якіх на месцы пропуску трэба ставіць працяжнік. выязджаем на пагорак_ і перад намі шырокая раўніна. званок_ і ўсе ў школе ажыло, загуло, як у раістым вуллі. на дварэ ўжо сцямнела_і праз замерзлыя шыбы ў хату глядзеў зімовы месяц. паабапал жвірыстай дарогі калышацца леташні быльнёг_ і веснавая шырыня вее над неабдымным полем. 5) да шыбіны цягнулася тоненькая галінка акацыі_ і адзін малады лісток намагаўся дакрануцца да шкла. 2) яшчэ некалькі  хвілін_  і мы разгледзелі дрэвы, хаты і цьмяныя агеньчыкі ў вокнах. а4. адзначце нумары складаназалежных сказаў. у густым змроку хаваліся станцыйныя пуці, на якіх дзе-нідзе паблісквалі стрэлачныя ліхтары. толькі што распушыў свае каткі, над імі гудзелі першыя смелыя чмялі. чалавек глядзеў на паблёклыя зоркі, адна з якіх, здавалася, прычапілася за самую верхавіну рабіны. свіцязь купае сонца ў сваёй купелі, узіраецца, усміхаючыся, у вячыстыя карункі дрэў, якія шырокім, багата вышытым поясам атуляюць яго, лашчацца да яго. адны ўмеюць складна расказваць пра перажытае; ёсць здатныя прыхлусіць, ды так, што вераць у тое, чаго ніколі не было.ытьггны мінск узнік на скрыжаванні гандлёвых дарог. а5. адзначце нумары скаэаў, будова якіх адпавядае схеме: ік…), ]. я знайшоў гняздо турлачак (так называюць у нас дзікіх галубоў) зусім выпадкова. у шаравата-ружовым небе застылі, як прыліплі там, белыя касмылінкі воблакаў. богша спадзяваўся, што натрапіцца патрэбная сцежка, i шыбаваў напрасткі. пратое, як узнік горад, захавалася паданне. я крочу лясной сцежкай, на твар ліпне нябачнае павуцінне, з дзіцячым піскам летаюць перада мною камары. вецер, які парэдзіў, а затым разагнаў па небе палягчэлыя хмары, страсаў дажджавыя кроплі. а6. адзначце нумары сказаў, дэе трэба паставіць дзве коскі. яловы лес дзе я іду цёмны і густы. мірон прытрымліваўся погляду што чалавек усё можа зрабіць калі толькі захоча. наведвайце бацькоў пакуль яны жывыя пакуль дымяцца коміны нагрэйцеся ў бацькоў, старая леснічоўка з саламяным дахам што наехаў на вокны як вялікая шапка на вочы чалавеку стаяла адразу за крыніцай. анісім быў з тых рыбакоў якія не пакінулі б ракі і тады калі б ім сказалі што гарыць іх дом. вядома таксама што адзін дурань можа эадаць столькі пытанняў на якія не адкажуць сто разумных. а7, адэначце нумары сказаў, у якіх на месцы пропуску трэба паставіць двукроп'е.  неба спрэс усцілалі хмары_ сонца не паказвалася ад рання. азірнуўшыся, бачу_ пасярод вуліцы заклапочана грабецца певень з чарадою курэй. я застываю ў вялікім здзіўленні і радасці_ на авеяным ужо халоднымі асеннімі вятрамі голым пятачку вялікая сям'я баравікоў. першыя замаразкі прыхапілі пад вокнамі вяргіні_ яны пабляклі, пачарнелі. вада знаходзіцца ў стане вечнага руху __ ад сонца яна паруе, з пары робяцца хмары, з хмар ідзе дождж. старых жораваў няцяжка было адрозніць ад маладых_ дарослыя больш цёмныя з выгляду. а8. адзначце нумары сказаў, у якіх на месцы пропуску патрэбен працяжнік. паглядзіш з вежы ўніз_галава закружыцца. спявала-залівалася ластаўка_ у чыімсьці здзічэлым садзе сгракатала сарока. спярша ён  нічога не заўважыў, а пасля прыгледзеўся і страсянуўся ад сполаху_ між елак стаяў худы, э белаватымі праплешынамі на баках воўк. 3 ракі моцна пацягнула сіверам_ людзі пачалі настаўляць каўняры, подбегам абмінаючы адзін аднаго. вырві дзеда з гэтай зямлі_ ён  эмарнее, засохне, як дрэва, вырванае з роднай глебы. калыхаліся тады палахлівыя чароты, пагойдваліся стройныя сггнякі, нават сам лес таемна шапацеў лісточкамі_ усё гэта злівалася ў невыказна прыгожую музыку.