Объяснение:
Ефрасі́ння По́лацкая[1], таксама сустракаецца форма Еўфрасі́ння, імавернае[2] хроснае імя Еўпра́ксія (Параске́ва), свецкае імя Прадсла́ва (магч. 5 студзеня 1104[3], Віцебск, Полацкае княства[4]? — 23 мая 1167[5] або 25 мая 1167[6] (раней існавала меркаванне пра год смерці 1173, аднак цяпер гэтая дата лічыцца малаімавернай[7][8]), Іерусалім, Іерусалімскае каралеўства) — манахіня і ігумення праваслаўнага манастыра, асветніца. Стала першай жанчынай, кананізаванай Рускай праваслаўнай царквой у 1547 годзе, а пасля прылічанай да святых (1893).
Людзі і жывёлы цесна звязаныя паміж сабой. Жывёлы-гэта нашы сябры. Але чалавецтва часам знішчае іх як для забавы, а часам і дзеля дадатковых матэрыяльных даходаў. З-за гэтага і зніжаюцца папуляцыі розных відаў. Жывёлы трапляюць у Чырвоную кнігу, аказваюцца на мяжы вымірання. Узаемаадносіны паміж чалавекам і жывёламі былі заўсёды. Ужо амаль амаль у кожнага ў доме ёсць які-небудзь гадаванец. Можа гэта котка, сабака можа, а можа папугайчыкаў і гд. Але часам чалавек здраджвае сваіх блізкіх сяброў. Напрыклад, людзі выкідаюць на вуліцу сваіх улюбёнцаў з-за сваіх асабістых праблем. А можа і проста пераправіўся, надакучыў, састарэў. Гэта вельмі жорстка з боку людзей. Бо жывёлы не вінаватыя, што яны вам пераправіліся або знаходзяцца ўжо не ў тым узросце каб пагуляцца. Мы не маем права так здзекліва ставіцца да іх. Бо мы адказваем за тых, за каго ручаемся. Мы павінны адказваць за сваіх гадаванцаў, любіць іх. і ні ў якім выпадку не пазбаўляцца па такім пустым прычынах. Яны таксама жывыя, як і мы. Але чамусьці чалавек уявіў, што можа ўсё і ўсё яму дазволена-гэта зусім не так. Жывёлы і людзі павінны жыць у гармоніі адзін з адным. Але на жаль у наш час мы жывем не ў гармоніі, а ў пастаянных канфліктах. Ды і канфліктам гэта нельга назваць, таму што не жывёлы ваююць з намі, а толькі мы. Галоўнае каб у людзей адкрылася нейкае пачуццё, спачуванне ў адносінах да жывёл. Тады мы зможам жыць дружна.