151. Прачытайце тэкст. Вызначце яго тэму. Ёсць шмат правіл, як прымаць падарункі. Адны лічаць, што
трэба хуценька схаваць пакунак і, калі госці пойдуць дадому, па-
глядзець, што ж табе падарылі. Іншыя, наадварот, думаюць, што
трэба адразу ж паглядзець падарунак і выказаць свае адносіны
да яго. Вы, безумоўна, шмат атрымлівалі цікавых і нечаканых
падарункаў. Які падарунак вам асабліва запомніўся і спадабаўся?
Парайце сябрам, якога правіла трэба прытрымлівацца, пры-
маючы падарунак, каб не пакрыўдзіць таго, хто яго падарыў.
Разыграйце з суседам па парце сітуацыю віншавання, апісаўшы пада-
рункі, якія вы зрабілі б адзін аднаму. Прыдумайце словы віншавання
на дзень нараджэння сябра.
150
QUOMO Rani
Папбаро
го ого
е е
у апавяданни в. быкау паказвае маці , як старую жанчыну, якая 16 год з неаслабнай надзеяй чакае з вайны свайго сына, усё яе жыццё пасля вайны запаланіла гора. аўтар яе так апісвае «гэта старая, з пасівелымі валасамі, заўседы пячальнымі вачыма, згорбленая часам». гора яе «прыбіла ўсякі інтарэс да жыцця, зламала характар, спарахніла душу - нічога няміла цяпер старой адзінокай жанчыне» . яна не адна якіх пакалечыла вайна. вось і яна як сапраўдная маці чакае сына з вайны нягледзячы ні на што. яе душэўная рана на працягу доўгага часу не можа зацягнуцца, таму что яе любімы сын загінуў на вайне. гэтую маці ў гэтым свеце нічога не трымае, у яе нічога няма, яна нікому нічога не павінна. яе жыццё праходзіць у чаканні паштальёна, які зноў будзе злым, таму што менавіта злосцю ён ратуе сваю душу ад нямога пытання, на які не можа адказаць.
аутар гаворыць « сон не прыносіць тэклі адпачынку і збавення ад пакут. сны - працяг таго, пра што думае яна кожную хвіліну. ноччу яна бачыць васілька. але ён сніцца то пакалечаным, то цяжка параненым. сны ператвараюцца ў нясцерпны жах. усяму спрабуе знайсці яна тлумачэнне. i ўсё ўбачанае разам перарастае ва ўпэўненасць, што сын вернецца. упэўненасць настолькі моцная, што не дае чакаць у бяздзейнасці, і тэкля ідзе ўслед убачанай адзінокай постаці».
за вёскай ёсць помнік абаронцам радзімы і ахвярам вайны, за якімі яна даглядае, думаючы пра і пра сваіх родных.
апісваючы вобраз старой тэклі, васіль быкаў выкарыстоўвае азначэнні, якія характарызуюць яе душэўны стан.