Бедны той,хто, апрача грошай, апрача багацця, каторае пры першым няшчасці счэзне дазвання, не мае скарбаў вечных – скарбаў душы. Такі скарб, каторы ніхто і ніколі адабраць ад нас не здолее, гэта любоў да бацькаўшчыны, да свайго народа, да роднай мовы, - гэта вялікае мілаванне чалавека – слабага, пакрыўджанага…
^ Але поруч з любоўю да сваіх братоў патрэбна яшчэ нешта, што злучае людзей у суцэльны народ, - гэта родная мова.
Яна, быццам цэмент, звязвае людзей. Яна дае ім найлепшы разумець адзін аднаго, адной думкай жыць, адной долі шукаць. Хто адрокся мовы бацькоў сваіх, хто ўздзеў чужую апратку – той адышоў ад народа далёка-далёка. Ён чужы ў роднай вёсцы, у сваёй сям’і. І на яго браты глядзяць, як на чужынца…
. Асушалі наўкруг мятэчка балоты, якіх тут было некалькі, процьма глыбей і глыбей хаваліся ў зямля, вада усё вышей і вышей падымалася ўгору ,пясчаная выспа, да якой ляпілася мястэчка і па якой ішла губляючыся ў пяску, пакуль нарэшце не ўпадала ў лес дарога. 2. Сена ў яго заўсёды гніло на лузе, нягрэбанае снапы прарасталі ў копах, а тое, што ўдавалася яму неяк абламаціць - прэла ў мяшках, бо прасушычь зерне ў Бандыся не даходзілі рукі. 3. Бацька яго ,як жыцце яго ні кідала, ні цёрла праз увесь свій век, застауся верным самому сабе: хочць з голаду падыхаў, але ніколі нідзе не перавысільваўся.
Такого вроде нету
Объяснение: