Пэўна-асабовыя:1. – Не балбачы. Лепш ідзі пад той белы слупок ля пуці, там і капай, – загадаў старшына.
2.Заўтра, як сцямнее, адыдзеце за лес.
3. I цяпер так шкадую, што не паслухаў яго, хоць, канечне, ён не ведаў усяго, а толькі здагадваўся.
Няпэўна-асабовыя: 1.Чаго спалохаліся? 2. Падумаеш: страляюць! 3. Пасадзілі нас у КПЗ, пачалі следства.
Безасабовыя: 1.Тут было зацішна і даволі ўтульна.
2.Трэба было спяшацца, каб завідна выбраць, дзе паставіць сакрэт, і старшына шпаркім крокам рушыў далей.
ответ:Пра братэрства беларусаў і расіян выкажуся прытчай. Уявіце, у немаўляці забіваюць бацькоў. Потым забойцы бяруць гэтае дзіця на выхаванне. Яно вырастае ў новай сям'і, па-свойму любіць новых бацькоў, якія, можа без асаблівай цяплыні, але пякуюцца аб ім, гадуюць на роўных з іншымі прыёмнымі дзецьмі. Аднак праходзіць час і, ўжо пасталеўшы, чалавек пачынае патроху даведвацца пра страшную праўду. Уявіце гэтую драму. Ён не хоча ў гэта паверыць, але ўсё, пра што ён паступова даведваецца, сведчыць: людзі, якія яго выхоўвалі, – не бацькі, а забойцы ягоных сапраўдных бацькоў. Падобнае адкрыццё зараз паступова адбываецца ў Беларусі. Ва Ўкраіне гэтая страшная рэальнасць адкрылася апошнім часам вельмі гвалтоўна. Тут, праўда, трэба зрабіць адну важную заўвагу. Самі расіяне з'яўляюцца прыёмнымі дзецьмі ў мачыхі-Імперыі. Але братэрства сіратаў скончылася. Тыя расіяне, якія хочуць братэрства вольных народаў, для нас - браты. Тыя ж, хто хоча вярнуць Беларусь у братэрства рабоў – не!
Объяснение:
ахахазаз, очень тяжело знаю ,что это шутка только не кидай репорт