Варыянт 1
1. Адзначце спалучэнні слоў, якія з'яўляюцца словазлучэннем.
a) вясновая раніца; b) на рэчцы;
згладжаны вадою; г) бацькі і дзеці.
2. Адзначце словазлучэнні, у якіх галоўнае слова выражана прыметнікам.
a)чырвоны ад сораму; b) бязветраны дзень; б)вельмі сур'ёзны; г) маляваць карціну.
3. Адзначце правільнае заканчэнне прыведзенай фармулёўкі. У адпаведнасці з марфалагічным выражэннем галоўнага слова словазлучэнні падзяляюцца на
a) дзеяслоўныя; в) назоўнікавыя; б)іменныя; прыслоўныя.
4. Адзначце правільныя сцверджанні.
a)Кіраванне - від падпарадкавальнай сувязі, пры якой залежнае слова стаіць утым жа ліку, родзе і склоне, што і галоўнае.
D)Граматычная аснова сказа словазлучэннем не з'яўляецца.
b)Прыслоўныя словазлучэнні - гэта словазлучэнні з галоўным словам прыслоўем.
D)Паводле саставу словазлучэнні бываюць простыя і састаўныя.
5. Адзначце словазлучэнні, у якіх словы звязаны прымыкання.
a)залатымі струнамі;
b) дарыў яму; б)спяваў ціха; г) бацькавага спадарка.
6.Адзначце словазлучэнні, у якіх залежнае слова ўжыта ў творным склоне.
a) цячэ ў мора; в) растуць на дарозе; (б) у новым захапленні; г) справаю запяты.
7. Адзначце группу словазлучэнняў, якія могуць ужывацца ва ўсіх стылях маўлення.
a)адпаведнасць норме, сабекошт прадукцыі, рэформа школы; б)галіны дрэў, чытаць выразна, тэлефонны даведнік; в)збіцца з панталыку, родны дзядзька, агароднае пудзіла; "г)усім вядомы, зарубіць на носе, чытаць седзячы.
8. Адзначце словазлучэнні, якія адпавядаюць наступнай характарыстыцы. Дзеяслоўнае словазлучэнне, называе дзеянне і яго прымету, залежнае слова спалучаецца з галоўным па сэнсе.
a)сказаць сябру; b) магчымасць выспацца; б)гучна смяяцца;
9. Адзначце, у якой группе словазлучэнняў ёсць памылка ўкіраванні.
a)паслаць па брата, смяяцца з яго, сумаваць па дому; б)ісці па ваду, пайсці ў грыбы, па шляхам дзяцінства;
b)дом на пяць паверхаў, маладзейшы за мяне, не выканаць праз ляноту;
r)пайсці па кнігу, захварэць на грып, дзякавацьсябру.
10. Адзначце, уякой групе словазлучэнняў
ёсць«лішняе» паводле сувязі слоў у іх.
a) сонечны дзень, разумны чалавек, пабеленыя дрэвы; б) аддаць брату, хадзіць па пакоях, нашы сябры;
b) паехаць вучышся, пабеглі назад, уменне спяваць; г) ісці хутка, ажаніцца з Нінай, жадапь шчасця.
Я лічу, што сапраўдным сябрам можна назваць не кожнага чалавека. Павінна прайсці шмат гадоў, каб зразумець: гэта ён. У сяброў павінны быць агульныя інтэрэсы, каб сяброўства хутка не знікла. Гэтыя два чалавекі – сябры, а гэта значыць, што яны адказны друг за друга. Сябар – гэта той, каму можна патэлефанаваць у любую гадзіну і ён не адкажа паразмаўляць з табой, выслухае цябе, супакоіць. Сёння шмат моладзі называюць сваіх знаёмых лепшмі сябрамі, але я ўпэўнен(а), што калі ў іх нешта здарыцца, то іх "лепшыя сябры" зачыняць перад імі дзверы. Канешне, часта людзі памыляюцца ў сваім выбары, але хто не памыляецца?
Такім чынам, трэба не только шукаць добрага сябра, але і самім быць такім. Калі чалавек паводзіць сябе дрэнна, не дапамагае вырашыць праблемы сябра, то рана ці позна гэтае сяброўства скончыцца. Я жадаю, каб ва усіх былі добрыя сябры і каб вы самі былі добрымі, сапраўднымі сябрямі!