Аўтар ужывае вобразы-сімвалы каменю (вобраз ворагаў), зярнят (маладых салдат), дарогі (шляху перамогі, ўляху дадому).
Маці, якая пасеяла зерне, у надзеі, што калі яно ўзышло, то і сыны вернуцца дадому, але немагчыма ўзрасці зерню на камені. Мацярынскае гора такое вялікае, што ёй лягчэй ператварыцца ў камень, чым застацца жыць у адзіноце, так перадаецца ў вершы самаахвярнасць маці.
“Ля каменя ўпала
Цярплівая маці ў знямозе”
“Старымі рукамі
Твой дол падмятала б штодня я”.
“I каменю маці казала:
«Вады табе мала
I матчыных слёз табе мала,
Цяпер я крывёю
Сваёю
Цябе праклінаю:
Ты станеш зямлёю,
А каменем стану сама я».
Человек сам на 60% процент состоит из воды.
1) Он использует ее для питья
2) Он использует ее в гигинических целях
3) Он использует ее для получения электрической энергии через гидростанции
4) Он использует ее в разных смесях,для получения нового химического элемента