Акно было адчынена насцеж. Раптам, нешта чорна-белае мiльганула маланкай пад самай столлю. Кiнулася ў адзін ,у другi бок, дзеці спалохаліся. Настаўнік таксама не варушыўся, толькі змахнуў указкай. Дзеці зразумелі, што трэба сядзець цiха, не варушыцца. Адчуушы што птушцы нiчога не пагражала, яна стала ластаўкай. Яна палётала, паглядзела ,и села на лямпачку, што вiсела над сталом настаўніка. Тады ластаўка зусім асмялела, пакруцiлася па класе некалькі разоў, потым заляцела на глобус i села амаль каля афрыкі, пасля ластаўка шмыргнула у акно. Там яе чакали на электрычных правадах яе сябры. Цяпер ужо разам яны падалiся ў блакітнае неба. Потым у класе настау гул. Настаўнік падняўся i сказаў дзецям, што яны малайцы, не пакрыўдзілi птушачку. Дарога у вырай у яе няблiзкi. -Цi вернецца яна на радзіму? -Да, абавязкова вернецца, яна ж дарогу запамятала. Амаль нiхто не усмiхнуўся. Усе дзеці хацелі каб ластаўка вярнулася.
Мой любімы фільм называецца «Кароль- Дроздабарод ». Гэта сучаснае нямецкае кіно, але яно знята па старадаўняй казцы братоў Грым. Увогуле, гэта вясёлая рамантычная камедыя пра каханне прынца і прынцэсы.
Сюжэт фільма заблытаны. Жыла – была выдатная бялявая прынцэса. Ні адзін жаніх не мог дагадзіць яе капрызам : і той нягодны, і той не падыходзіць. У аднаго прыгожага прынца яна высмеяла знешнасць і дала яму мянушку Дроздабарод .
Тады кароль – бацька раззлаваўся і пакляўся выдаць дачку за першага, хто ўвойдзе ў палац. Тады Дроздабарод пераапрануўся ў растрапаныя жабрака і прыйшоў у палац пад рогат ўсіх астатніх пакрыўджаных жаніхоў. Ён ажаніўся на прынцэсе і павёў яе ў бедную хаціну, у сваё каралеўства.
Туга прыйшлося ганарлівай прынцэсе! Бо зараз у яе не было ні слу , ні раскошных сукенак! Распешчаная прыгажуня не ўмела ні тапіць печ, ні рыхтаваць ежу. Яна нават не ведала, што на рынку ёй давядзецца плаціць грошы. Пасядзеўшы галоднай, прынцэса стала прывучацца да працы. Але яе далікатныя ручкі нічога не ўмелі і не прывыклі да грубай працы. Муж вучыў яе працаваць і цішком вытвараў розныя штук, каб жыццё не здавалася ёй лёгкай.
Прыгажуня горка шкадавала аб тым, што была такой пагардлівай і капрызнай. « Ах , калі б мне цяпер мая свабода, я стала б жонкай Дроздабарода ! » – Гаварыла яна.
Мне падабаецца, што фільм заканчваецца добра. Прынцэса стала добрай гаспадыняй, перастала капрызіць. Яна стала ветлая і дабра да простых людзей. Тады Дроздабарод адкрыў сваю таямніцу, і яны пажаніліся ў палацы. Яшчэ мне падабаецца, што гэта разумны фільм, і што ён апісвае сапраўднае вялікае каханне. А яшчэ ён вучыць шанаваць тое, што маеш.
