Маё любімае жывёла - кошка. Я з дзяцінства хацела мець котку. І, нарэшце, мая мара спраўдзілася - у мяне дома з'явіўся котёнок. Яго завуць Цімафей, але пакуль для ўсіх ён Цімашэнцы, Цімка, Тимулька.
Котёнок пародзісты і патрабуе адмысловага сыходу. Ён вырасце ў вялізнага прыгожага ката. А пакуль ён маленькі і, як усе дзеці, вельмі вясёлы. Мой котёнок белы з шэранькай плямкамі. У яго маленькія лапкі, якімі ён ступае зусім нячутна, асабліва калі крадзецца. На лапках у яго ёсць маленькія ружовыя падушачкі. Яны і дапамагаюць яму так ціха ступаць. У хвіліны небяспекі Цімашэнцы выпускае вострыя кіпцікі і можа падрапаць.
Сядзіць котёнок па-асабліваму. Пярэднія лапкі ён ставіць трохі наперад і так можа доўга сядзець і ўважліва сачыць за ўсімі.
Мне вельмі хочацца, каб наш Цімошка хутчэй вырас і ператварыўся ў вялікага прыгожага ката Цімафея
Расце на гэтым агародзе бульба, цвіце мак, уздымаюць галоўкі сланечнікі.
Чарнела неба ад хмар, шумеў голым веццем узлесак.
А тут і спаткала абодвух ваяк вялікая ростань на некалькі год: у горад вілася дарога мая, у вёску імкнулася сцежка яго.
Я азірнуўся: сябры ішлі за мной.
Нарэшце ўвайшлі ў лес; пад нагамі зашапацела пажоўклае, пакарабачанае лісце.
У карчах і валежніку пладзіліся гадзюкі, вужы, мядзянкі; у балацявінах і ямінах - карасі, уюны.