Цэнтральнай праблемай п'есы Аляксея Дударава "Кім" з'яўляецца выздараўленне дзяўчыны Юлі, над жыццём якой навіс дамоклаў меч зоны (відавочна, радыяцыйнай). Але выздараўленне (маральнае) патрэбна і яшчэ аднаму герою – крымінальнаму дзеячу Каралёву. Характары названых персанажаў увасабляюць фактычна сутнасць гуманізму і бесчалавечнасці: Юля, нягледзячы на абмежаванасць у матэрыяльных сродках, апякуецца яшчэ і трыма дзецьмі, а вельмі заможны Каралёў адчувае недахоп звычайнай дабрыні. Каб зразумець гэта, яму спатрэбілася перажыць шэраг супадзенняў, у якіх галоўную ролю сыграў падлетак Кім – магчыма, у нечым занадта ідэальны, але праўдзіва адкрыты і чалавечны. Супадзенні толькі знешне, сюжэтна падрыхтавалі глебу для шчаслівай развязкі, таму што галоўным чыннікам стала каханне, якое ўрэшце і паставіла на ногі Юлю. У сваёй п'есе драматург даводзіць, што любоў і чалавечнасць спараджаюць ланцужковую рэакцыю, якая спрыяе духоўнаму выздараўленню ўсяго грамадства.
Пошел снег.Сначала очень мелкий, а потом как повалил крупными хлопьями.Я выбежала на улицу.Подняла вверх голову посмотреть как падает снег.О,это чудо!Высоко-высоко в небе снежинки кружат хоровод. Снег состоит из красивых снежинок.Которые все разные.Даже по "Дискавери" говорили,что каждая снежинка уникальна.И одинаковых не бывает.Снежинки легко парят в воздухе, а потом тихо ложатся на землю, на крыши домов,на ладошки.Я протянула перед собой руки ладошками вверх.И тут одна из снежинок изящно и грациозно приземлилась на мою ладонь.Едва-едва коснулась варежки.Она, действительно ,необыкновенно красива!Такая острая и симметричная,по кругу повторяется многогранный узор.Конечно,природа постаралась,когда придумывала снежинки!
крэ'й-да - на першы
до'-шка - на першы
ву-ча-ні'-ца - на трэці
ра'-нец - на першы