Сегодня нам понятно, что пейзаж — это прежде всего изображение Но понимание изображения было разным в различные эпохи. В эпоху Древнего Египта изображения никогда не создавали иллюзию прорыва стены, а следовали вдоль ее плоскости, располагаясь рядами, подобно строкам письма, — фризами. Изображения словно мерно шествовали, ритмически повторяя жесты. При этом величина фигуры указывала на ее значимость: самыми крупными были боги и фараоны. В этой системе изображалось всегда «что-то», то есть то, что предметно, а даль, протяженность земли и воздуха не передавались, будто сами по себе и не существовали в древнем искусстве было пустотой, то есть «ничем», ведь оно не вещь, а отсутствие веши. И каждая часть изображения переносилась на плоскость не в том виде, в котором она предстает глазу, а в том, который наиболее выражает ее суть.
Примеры:
Можно найти в интернете.
sony da
Объяснение:
1. Егер бірінші үшбұрыштың екі қабырғасы мен олардың арасындағы бұрышы екінші үшбұрыштың сәйкес екі қабырғасы мен арасындағы бұрышқа тең болса, онда бұл үшбұрыштар тең болады. 2. Егер бірінші үшбұрыштың бір қабырғасы және оған іргелес жатқан екі бұрышы екінші үшбұрыштың сәйкес қабырғасы мен оған іргелес жатқан екі бұрышына тең болса, онда бұл үшбұрыштар тең болады. 3. Егер бір үшбұрыштың үш қабырғасы екінші үшбұрыштың сәйкес үш қабырғасына тең болса, онда бұл үшбұрыштар тең болады.
