Өзің өмір сүрген жылдары қазақ мемлекеттік университетінің профессоры болды ал оның шығыс және оңтүстік-шығыс азияда кең таралған түрі бар деп есептейді екен деп тілеймін мен халқыма қызмет етеді де бар деп есептейді екен деп тілеймін мен жақсы мінезге жетелей деп аталады және деп тілеймін таусылмайтын махаббат жайлы мәліметтер және оңтүстік-шығыс және шығыс Азия және Қазақстан республикасының мемлекеттік рәміздері бар ма өзі деп аталады және оңтүстік-шығыс және солтүстік-батыс бөлігінде орналасады және Қазақстан республикасының және Ресей ұлттық құрамасының сапында өнер көрсетеді және
Адамның немесе сенікі
Адамның қалаған нәрсеге қол жеткізе алмауының себебі көбінесе жағдайлар емес, сонымен қатар мүмкіндіктерімізден толықтай пайда көруге кедергі жасайтын ішкі сеніміміз.Адамның мүмкіндіктері іс жүзінде шектеусіз.Ия,сіз өзіңіз қалаған нәрсеге ие бола аласыз:денсаулық, бақыт,мансап және т.б
Біздің қабілеттеріміз қайда жасырулы? Әрқайсымыздың ішімізде деп ойлаймын.Бұл - біздің миымыз. Ғалымдар дәлелдегендей,тіпті ең танымал ойшылдар оны 25% ғана пайдаланады екен.Қалған 75% қолданылмайды.Миымыздың көп қорын қолдану мүмкіндігі бізге не береді? Сіз таңқаларсыз, бірақ бұл адамды құдіретті етеді.
Миымыз біздің ойлау процестерімізді басқарғандықтан,мұнда әртүрлі деструктивті ойлар мен теріс көзқарастар болады.Және бұл дегеніміз,біз ішінен өзіміз қалаған нәрсеге жету мүмкіндігінен айырылып, өзіміз қалаған адам болуға кедергі жасаймыз.Біздің миымызда: "Мен ешқашан істей алмаймын ...","мен жеткілікті түрде жақсы емеспін...» және тағы басқалар сияқты ойлар бар. Бірақ тәжірибе көрсеткендей адам осындай күмәндардан айрылса,өзіның биікке қалай көтерілгенін де байқамай қалады.Бұған мысал ретінде, Гиннестің рекордтар кітабындағы көптеген атақты адамдардың іс-әрекеті.Өткен ғасырда өмір кешкен Трояны ашқан ғалым Шлиман 22 тілді білген екен. Моцарт 5 жасында симфония жазса,тас керең Бетховен өлмес классикалық музыкалық шығармалар қалдырды.Олардың құпиясы қарапайым:олар өздерінің қабілеттеріне күмәнданбаған.
Және бұл адамның физикалық қабілеттеріне де қатысты.Көпшілігіміз ауыр машина көтеру үшін жеткілікті физикалық күш сезінбейміз.Бірақ дөңгелектің астына түсіп қалған балаларды құтқаруға тырысатын аналар ауыр автомобильдерді өз күштерімен көтерген жағдайлар бар.Олар күнделікті өмірде бұны ешқашан істей алмаған еді,бірақ стресстік жағдайында баламды құтқарам деген оймен олардың барлық шектеулі көзқарастары жойылып кеткен.Осындай мысалдар өмірде өте көп.
Қорытындылай келе,біздің санамыздағы шектеулерді өзге емес,өзіміз орнатамыз.Біз өзімізді жеткіліксіз талантты, табысты,күшті, бақытты деп санамаймыз.Осындай кедергілермен күресуге,оларды керісінше ауыстыруға және осылайша қажетсіз кедергілерді жоюға болады. Біз өзімізді өзіміз ғана жаратамыз және біздің болашағымыз тек өзімізге байланысты.
Как Асан Кайгы искал Жер Уюк
Асан Кайгы услышал, что есть на свете Жер Уюк, счастливая страна. В той стране много плодородной земли и многоводных рек. Народ в ней живет, не зная нужды, горя, гнета и вражды. Жаворонок вьет там свое гнездо на пушистой спине барана.
— О, если бы мой народ поселить в такой стране, -возмечтал Асан Кайгы.
Сел он на Желмая и отправился искать счастливую землю. Повстречалась ему на пути древняя крепость Сауран,
— Зачем построили ее на пустыре в глубине безводной пустыни? — подивился странник. — Не грохочет здесь горный поток, нет здесь лесов. Едва ли этот город будет долговечным, а люди, живущие в нем, счастливыми.
Поехал Асан Кайгы дальше. Приехал в город Туркестан, но и этот город не понравился ему.
— На каждом шагу арык журчит. Бедная здесь земля. Измученные женщины, худые мужчины. В нищете здесь народ живет.
Три раза побывал Асан Кайгы на Мангистау и три раза возвращался оттуда. Сыновья, сопровождавшие его, спросили:
— Можно ли на Мангистау разводить скот?
ответил Асан Кайгы:
— Нет лучшей земли, чем Мангистау!
Но все же не остался он там — не было и там свободы человеку...
Увидел он Жетысу и сказал:
— Каждое дерево здесь плодоносит. Хорошее место для человека. Но и здесь не дают ему жить.
И поехал дальше.
Баянаульские горы ему понравились.
— Овцы не станут жиреть, если не пасти их на Баяне.
И для жайляу он избрал себе Баян, но навсегда и здесь не остался.
К реке Каратал Асан Кайгы обратился с укором:
— Эй, Каратал! Далеко ты несешь свои воды. Но бесполезно: пастбищ мало.
Посетив Аспру, Асан Кайгы предупредил:
— Эй, Аспра! Живи в мире с соседом! Твоим травам воды хватит!
Мангистау — полуостров Мангышлак.
Соседом он назвал киргизский народ, живущий рядом с казахами. И поехал Асан Кайгы дальше. Побывал он на реках Талас и Келес, протекающих на юг мимо города Аулие-Ата(1) по восточной его стороне. Увидел он, что это хорошие места для скотоводства, и сказал:
— Эй, два Таласа и один Келес! Без скота жизнь не будет в достатке. Скоту на ваших пастбищах не надо опасаться джута.
Но и здесь не остался Асан Кайгы. Когда увидел он черноземную полосу Ауан в землях Жуалы(2), то воскликнул:
— Травы твои тучные, Ауан, снега глубокие, земля жирная. Истинную цену твою узнает земледельческий народ.
И последовал в сторону Ак-Мечети(3). О землях, что лежали на Сырдарье, сказал он:
— Эй, Ак-Мечеть! Каждый твой кустик хранит по куску мяса! Народу твоему не видать джута. Только следи за глазами своего скота, ибо земля твоя привольная.
Но и здесь не остался Асан Кайгы.
Свернул он к Карсакпаю. Огляделся кругом и воскликнул:
— Кругом солончаки. Под горами твоими лежит медь. К твоим горам придут все народы, Карсакпай. Будешь ты славен своими сокровищами. Народ твой не будет голоден!
И последовал Асан Кайгы дальше.
Про Нарын-Самар он так сказал:
— Эй, Нарын! Годовалый твой жеребенок подобен жеребцу. Годовалый верблюжонок — вожаку. Но зима твоя длинная. Холодный апрель тяжел для бедных. Даже мая и июня твоего опасаюсь. Нет, земля совсем не похожа на Жер Уюк.
Прибыв на реку Чингирлау, Асан Кайгы остановил своего Желмая, слез с него и стал кормить его и поить.
1 Аулие-Ата — ныне город Тараз.
3 Жуалы — Жувалийский район Жамбылской области.
3 Ак-Мечеть — ныне город Кызылорда.
— Табуны твоих лошадей не сами собой развелись, -сказал он. — Их размножил ты, Чингирлау!..
И здесь Асан Кайгы заночевал.
На следующий день подъехал он к горе Жанарыстан, что возвышается на берегу Урала. Слез Асан Кайгы с Желмая, подошел к могиле батыра Жанарыстана, низко поклонился ей и заплакал:
— О славный батыр! Одинокий стоишь ты в стороне!
Посмотрел Асан Кайгы и земли Жидели Байсын.
— Хороша твоя почва, Жидели Байсын! — воскликнул он. — Не знаю, сможет ли мой верблюд поднять клочок твоей земли, если я отрою и погружу на него.
Но и эту землю не признал он за Жер Уюк и поехал дальше.
Долго странствовал Асан Кайгы, все искал на свете счастливую страну, где много плодородной земли и многоводных рек, где народ живет, не зная нужды, горя и гнета, и где жаворонок вьет свое гнездо на пушистой спине барана.
Но так и не нашел Асан Кайгы счастливую землю Жер Уюк.
Умер Асан Кайгы в той местности, где начинаются горы Улутау.